Topstukken: The Crown

The Crown: de gouden combinatie van royalty en drama

"Het is niet zo eenvoudig als het lijkt", zegt koningin Elizabeth tegen de nog kleine prins Charles en prinses Anne als ze voor het eerst probeert te lopen met de kroon op haar hoofd. De taak die op haar schouders rust, is net zo zwaar als het kroonjuweel op haar hoofd. Als koningin heerst ze over Groot-Brittannië en het Brits Gemenebest, maar moet ze ook de onberispelijkheid van de monarchie overeind houden - en soms staat dat haaks op alles wat ze óók is: echtgenote, moeder, zus en mens.

In The Crown zie je hoe Elizabeth zich te midden van dat drama ontwikkelt van een ietwat onwennige jonge vorstin tot ervaren monarch. Hoe blijft ze onpartijdig in gesprekken met premiers als Winston Churchill en Margaret Thatcher? Hoe vindt ze de balans tussen het geluk van haar familie en de belangen van de monarchie? En hoe houden prins Philip, prins Charles en prinses Diana zich staande in de schaduw van de kroon? Al gauw kom je erachter dat zich binnen de muren van Buckingham Palace geen sprookjeswereld bevindt, maar een keiharde realiteit van macht, privilege, politiek en intrige.

Muziek als tektonische platen

Daarom moest de soundtrack volgens schrijver Peter Morgan klinken als het schuiven van tektonische platen. De zwaarte, het imposante, het dramatische en het mondiale van dit beeld past perfect bij de machtige taak en positie van koningin Elizabeth. Het was Hans Zimmer die dit idee moest omsmeden tot de intromuziek van The Crown. Samen met zijn collega's Rupert Gregson-Williams en Lorne Balfe zat hij maar liefst een week lang te brainstormen - tot ze eindelijk de juiste sound te pakken hadden.

Het beeld van de machtig bewegende aardplaten is het fundament van de intro. Het gesmolten steen van een aardplaat is stollend goud geworden dat langzaam voorbij schuift. En de muziek bestaat volledig uit majestueuze akkoorden die traag bewegen en aanzwellen. Een klarinetkwartet laat de reeks akkoorden met een plechtige klank beginnen, alsof je koningin Elizabeth ziet op het eenzame moment vlak voordat ze haar intrede moet doen in een grote zaal. Een donkere roffel op een grote trom, en dan zetten het ritme en tempo van een statige processie in. Geleidelijk maken de klarinetten plaats voor hoorns, die de melodie een koninklijke glans geven. Steeds meer instrumenten zetten de ontzagwekkende muziek kracht bij, de strijkers spelen het ritme steeds indringender, tot de dramatische opbouw compleet is - en plotseling stopt. Alleen het klarinetkwartet blijft nog over, als herinnering aan de menselijke kwetsbaarheid onder het gewicht van de kroon.

Klassieke inspiratie achter The Crown

De intromuziek van The Crown is ook geworteld in klassieke muziek. Met name twee Britse muziekstukken met een koninklijke oorsprong lijken de inspiratie te zijn geweest. Het pulserende ritme, de langzame akkoorden, de tromslagen en het opbouwende drama doen denken aan de eerste minuten van Zadok the Priest (bekend als muziek van de Champions League) van Georg Friedrich Händel (1685-1759). Deze Duitse componist werd Brits staatsburger en schreef dit inmiddels beroemde stuk voor de kroningsceremonie van George II in 1727. Nog altijd klinkt deze plechtige muziek tijdens kroningsceremonies in Engeland, zoals die van Elizabeth II - zowel in het echt als in The Crown.

Ook vorstelijke muziek van Henry Purcell (1659-1695) komt om de hoek kijken: de aria What Power art thou. Niet alleen komt dit uit een opera over een vorst, King Arthur, maar het heeft ook te maken met vorst. Deze aria wordt namelijk gezongen door de 'Cold Genius', de geest van de winter, die uit zijn sluimer wordt gewekt maar liever bevroren wil zijn. De aria wordt ook wel The Cold Song genoemd. Het pulserende en bibberende ritme van de strijkers, het langzaam stijgen en dalen van de zangmelodie, de donkere sfeer en de manier waarop de climax wordt opgebouwd kenmerkt ook de intromuziek van The Crown.

Orkestklank en elektronisch geluid

Uit de brainstormsessie van Hans Zimmer, Rupert Gregson-Williams en Lorne Balfe vloeide ook het geluid voor de muziek in de serie zelf voort. Je hoort de trage akkoordbeweging, koninklijke koperklanken en indringende ritmes voortdurend terugkomen. De muziek ontwikkelt mee met de personages en wordt steeds donkerder naarmate we hun innerlijke worstelingen meer doorgronden. Componist Martin Phipps, peetzoon van Benjamin Britten, voegde daarvoor een onheilspellend koor aan de muziek toe, als een soort gezucht onder de zwaarte van de kroon, en vermengde de orkestklank met een elektronisch geluid.

Zo hebben alle vier de componisten met majestueuze klanken zowel een koninklijk verhaal als een intiem drama weten weer te geven in de soundtrack van The Crown. De muziek vertelt dat achter de koninklijke pracht en praal mensen zitten zoals iedereen - en zo trekt de machtige soundtrack je helemaal de serie in.

Bekijk de trailer van seizoen 6 van The Crown

Op 16 november is het eerste deel van seizoen 6 van The Crown te zien op Netflix.

Beluister het beste van The Crown

Home Topstukken