Hans Zimmer

Zimmer is geboren in Frankfurt am Main, maar groeide op in het plaatsje Königstein im Taunus. Zijn vader overleed toen Zimmer nog maar 6 jaar oud was. Deze gebeurtenis zorgde ervoor dat hij zich onderdompelde in de muziek. Zonder begeleiding leerde hij goed pianospelen. De klassieke leermethoden interesseerden hem echter niet en hij had dan ook een grote weerzin tegen pianolessen.

Zimmer was geen goede leerling en wisselde meermaals van school. Hij stond bekend als een dromerige, koppige leerling. Hij maakte zijn opleiding toch af op een Engels internaat. Hij ging daarna niet studeren, maar begon direct met musiceren en componeren. In 1985 startte de carrière van Zimmer in de filmwereld. Hij ging in de leer bij filmcomponist Stanley Myers en samen zetten ze een bedrijf op voor de productie van filmmuziek. De eerste film waaraan hij meewerkte is My Beautiful Laundrette (1985). Terminal Exposure (1987) was de eerste film waarvan Zimmer de soundtrack solo componeerde.

In 1988 verruilde Zimmer Londen voor Hollywood. Hij brak vrijwel direct door met zijn muziek voor de film Rain Man (1988), waarvoor hij zijn eerste Oscarnominatie binnensleepte.

De stijl van Hans Zimmer

Zimmer staat bekend als een fijne partner om mee samen te werken en als iemand die verschillende projecten durft aan te gaan. Zimmer heeft niet één kenmerkende sound. Hij gebruikt graag verschillende instrumenten. Voor veel van zijn composities combineert hij computertechnologische klanken, synthesizers met klassieke orkesten. Ook maakt hij graag gebruik van inheemse instrumenten. Zo gebruikte hij voor de film Gladiator (2001) een doedoek, een dubbelriet-blaasinstrument uit Armenië. Voor de film Interstellar (2014) maakte Zimmer gebruik van een kerkorgel. Dit instrument zou je niet direct verwachten bij een film over de ruimte. Dit was de eerste keer dat hij een kerkorgel gebruikte in zijn filmcomposities.

Zimmer schrijft graag de muziek voordat de opnames van een film hebben plaatsgevonden. Deze manier van componeren is niet onomstreden. Critici beweren dat de componist op deze manier in het vaarwater komt van de regisseur die zich moet laten leiden door de muziek. Zimmer heeft verklaard dat hij op deze manier minder tijdsdruk ervaart en zo zijn eigen visie van het plot kan uitdragen via de muziek. Zijn grote held en voorbeeld is de Italiaanse filmcomponist Ennio Morricone.

Zimmer zit niet alleen maar in de studio, maar maakt ook graag tijd vrij voor het geven van concerten over de hele wereld en pakt dan ook zelf een instrument op. In 2021 staat hij voor de tweede keer in de Ziggo Dome.