Van Vivaldi tot Namavar met Lucie Horsch

In een hoekje van de foyer van de Stadsgehoorzaal in Leiden zit Lucie Horsch met haar fluiten en partituren op schoot. Nog even tijd voor een interview met Beitske de Jong voordat ze zich terugtrekt in haar kleedkamer om zich voor te bereiden op het concert.

Tijdens het concert soleert ze op blokfluit, maar ze zingt ook. Bovendien geeft ze vanaf haar positie ook leiding aan het Orkest van de 18e Eeuw. “De samenwerking is fantastisch”, vertelt ze. “Er hangt een kamermuzikale sfeer, dat helpt erg mee bij het leidinggeven. Het is heel leuk om dat bij dit project te kunnen doen. We hebben het samen over de muziek en we finetunen de interpretatie, daarom is het ook zo leuk om het programma vaker te mogen spelen.”

“Ik kreeg van het orkest de vraag om een persoonlijk programma samen te stellen. Toen kwam ik op het idee om de stem te combineren met de blokfluit. Ik heb altijd geloofd dat het verband tussen die twee er echt is. De Engelse naam van de blokfluit – recorder – komt ook van ricordare la voce – het herinneren van de stem. In het programma zoeken we de vocale oorsprong op van de werken die we spelen.”

Van Vivaldi tot Namavar

De hoofdmoot van het programma bestaat uit muziek van Antonio Vivaldi. Hij behoort tot de grootste componisten van de barok, naast natuurlijk Johann Sebastian Bach, die ook op het programma staat. Speciaal voor dit concertprogramma schreef componist Reza Namavar een op maat gesneden werk voor Horsch en het Orkest van de 18e Eeuw.

Tijdens de repetitie van het orkest zit Namavar geconcentreerd te luisteren in de zaal. Als Vivaldi-fanaat – zo mag je hem toch wel noemen – liet hij zich inspireren door de muziek van de Venetiaanse componist. “Bij Vivaldi is het altijd hollen of stilstaan, het gaat om de beweging”, vertelt hij in de pauze van het concert. “De muziek van Vivaldi is heel erg op het motief gericht en dat doe ik in mijn stuk Fetiapoipoi ook."

"De muziek gaat over energie, het doorgeven van energie of juist het stoppen van energie. Ook belangrijk om erbij te zeggen: ik gebruik geen citaten uit de muziek van Vivaldi, ik heb alles zelf verzonnen.”

De titel van het werk, Fetiapoipoi, komt uit het Tahitiaans en betekent De morgenster komt op. “Ik ben vijf keer op Tahiti geweest. Het is een gebied dat ik fantastisch vindt, want er zijn heel veel eilanden. Het is voor mij een inspiratiebron. En de Morgenster is ook een verwijzing naar Venus. Ontdekkingsreiziger James Cook heeft daar de transit van Venus waargenomen aan het eind van de 18e eeuw, dus dat heb ik ook nog even mooi meegepikt, haha!”