Bij blinde pianist is het hele brein geactiveerd

Het verhaal van de Amerikaanse pianist Matthew Whitaker leest als een sprookje. Hij werd veel te vroeg geboren, en er was medisch gezien van alles mis met hem. En hij was blind. Zelfs na 11 oog-operaties was er nog geen verbetering merkbaar. Omdat blinde kinderen vaak later gaan bewegen – ze zien niets, dus maar weinig wekt hun interesse om erheen te kruipen – gaven de ouders van Matthew hem speeltjes die geluid maakten. Dat, en de luidsprekers van de stereo brachten hem in beweging. De speelgoedpiano die hij van zijn opa kreeg, bleek een schot in de roos: het blinde jongetje speelde met twee handen, en bleek een groot talent.

Op zijn achttiende speelt hij als jazzpianist in allerlei zalen, en hij werkte mee aan een neurologisch onderzoek naar zijn bijzondere hersenen. Wat blijkt nu? In het gedeelte van de hersenen waar bij ziende mensen visuele informatie wordt verwerkt, gebeurt niet zo veel. Maar als Matthew muziek maakt, wordt zijn gehele brein geactiveerd. Dat wijst erop, dat zijn brein het hersenweefsel dat bij ziende mensen wordt gestimuleerd door visuele prikkels, in kan zetten om muziek te ervaren en te verwerken.