Geen record: Stradivariusviool uit 1714 geveild voor ‘slechts’ 11 miljoen euro

De 300 jaar oude viool kon weleens worden afgehamerd voor een recordbedrag. Schattingen van veilinghuis Sotheby's liepen uiteen van 12 miljoen dollar tot een monsterbedrag van 18 miljoen dollar. Uiteindelijk bleef de opbrengst ruim onder de bijna 16 miljoen dollar die in 2011 werd neergelegd voor een andere Stradivarius.

Beursprogramma

Het instrument, gemaakt in 1714 door de wereldberoemde vioolbouwer Antonio Stradivari, werd te koop aangeboden door het New England Conservatory. De opbrengst zal het conservatorium steken in een beursprogramma voor jonge, ambitieuze violisten.

De Joachim-Ma Stradivarius, zoals de viool genoemd wordt, kwam bij het New England Conservatory terecht in 2016 dankzij een schenking. Voorwaarde van de donatie was dat deze op den duur zou worden verkocht om te kunnen voorzien in studiebeurzen. Dat is nu dus gebeurd.

Andrea Kalyn, hoofd van het New England Conservatory: "Hoewel het een privilege was om een van ’s werelds beste violen in bezit te hebben, zal deze verkoop transformerend zijn voor onze studenten."

Gouden Periode

Stradivari bouwde deze viool tijdens zijn zogenoemde 'Gouden Periode', het hoogtepunt van zijn carrière als vioolmaker. Het instrument heeft de tand des tijds goed doorstaan en verkeerd in een uitzonderlijk goede conditie. Karakteristiek aan deze viool is het diepe, warme klankgeluid.

Over tijd klinken violen beter, omdat het hout heeft kunnen uitharden. Maar de prijzen van Stradivariusviolen worden voor een deel opgedreven door schaarste (er zijn maar zo'n 500 exemplaren bewaard gebleven) en de historische waarde van de instrumenten. De Stradivarius-magie is dus ook een beetje psychologisch van aard.

Première van Brahms' Vioolconcert

Het geveilde instrument is vernoemd naar violisten Joseph Joachim en Si-Hon Ma, die eigenaren waren van het instrument. Si-Hon Ma was de violist die het doneerde aan het New England Conservatory.

Joseph Joachim bespeelde dit instrument vrijwel zeker tijdens de première van Johannes Brahms' Vioolconcert in D majeur in 1879. Volgens het veilinghuis heeft de toon van dit instrument Brahms waarschijnlijk "diep beïnvloed bij het componeren van het stuk".