Wie was Youri Egorov?

Youri Egorov werd geboren in een echt onderwijsgezin. Zijn vader was aardrijkskundeleraar, zijn moeder gaf wiskunde. Op zijn zesde mocht hij naar de muziekschool in zijn geboortestad Kazan, waar hij zijn eerste pianolessen kreeg.

Meervoudig winnaar

Op zijn twaalfde won hij een nationaal concours. Hij speelde daar het Tweede pianoconcert van Dmitri Sjostakovitsj. Op zijn zeventiende werd hij toegelaten aan het conservatorium van Moskou. Daar studeerde hij met onder meer Mikhail Pletnev en Ivo Pogorelich - generatiegenoten van Egorov.

Youri Egorov was prijswinnaar bij vele concoursen. In 1971 won hij het Marguérite Long-Jacques Thibaud Concours in Parijs. In 1974 werd hij derde bij het Tsjaikovski Concours in Moskou en een jaar later won hij de derde prijs bij de Koningin Elisabeth Wedstrijd in Brussel.

In 1977 nam Egorov deel aan het Van Cliburn Concours, maar hij haalde daar de finale niet. Hij was wel direct de publiekslieveling. Uit privébezit kreeg hij een prijs die overeenkomstig was met de eerste prijs van het concours. Over wedstrijden zei hij later: 'In een concours moet je een machine zijn, moet je van staal zijn, maar wil je echt musicus worden, dan moet je van vlees en bloed zijn.'

In 1976 werd Youri Egorov door het Russisch Staatsimpressariaat naar Italië gestuurd. Hij wist dat in Rusland zijn homoseksualiteit een blijvende dreiging zou zijn voor zijn carrière. In Italië wist hij aan zijn begeleiders te ontsnappen en vroeg politiek asiel aan in Nederland. Dat kreeg hij. Al snel werd hij een veelgevraagd pianist. Hij gaf recitals, solo-concerten met een orkest en binnen de kortste tijd was hij één van de meest gevraagde pianisten. Egorov speelde vaak samen met andere musici, onder wie Emmy Verhey, met wie hij alle vioolsonates van Ludwig van Beethoven opnam. Hoe ouder hij werd, hoe intenser zijn spel werd.

Vrij in Amsterdam

In Amsterdam voelde Egorov zich vrij. En hij leek zich alles te kunnen permitteren: hij organiseerde feesten, gaf zijn geld even snel uit als hij het verdiende en liep op een gegeven moment zelfs weg bij een repetitie met het Concertgebouworkest. Dat was vlak voor een optreden. Hij moest weer worden teruggehaald naar Amsterdam. Het was een geslaagde uitvoering, maar het orkest verklaarde: "Met hem niet meer."

Youri Egorov kreeg spijt van zijn daad. Toen het orkest ook weer met hem wilde samenwerken, maakte zijn ziekte concerten met het Concertgebouworkest onmogelijk. Het werd stil rondom Youri Egorov. In 1988 kwam het bericht dat hij was overleden aan de gevolgen van aids. Hij was slechts 33 jaar oud.