Hannes Minnaar: 'Fauré is een groot componist'

Hij wist al jaren dat 2024 een Gabriel Fauré-jaar zou zijn, maar toch is het toevallig dat het openingsconcert van de concertserie van Minnaar helemaal in het teken staat van de Franse componist. “Eigenlijk is Fauré niet per se een logisch startpunt”, vertelt Minnaar aan de telefoon. “Het is gewoon zo gelopen dat het openingsconcert een Fauré-concert werd.”

Minnaar was altijd al dol op de muziek van Fauré, maar pas tijdens zijn studie kwam hij er écht mee aanraking. Gideon den Herder, cellist en medelid van het Van Baerle Trio, zette hem op het spoor om meer muziek van de Franse componist te ontdekken. “Gideon vroeg mij om samen de Tweede cellosonate te spelen. Dat was een bijzondere ervaring, want ik leerde een totaal andere Fauré kennen dan ik gewend was. Ik heb meteen een hele stapel cd’s gekocht om meer te kunnen beluisteren. Hele mooie stukken stonden erop, maar ook stukken waar bij de eerste keer luisteren niet meteen het kwartje al viel.”

Voor elk wat wils

Voor het concert in Musis koos Minnaar voor een programma waar alles in zit. “Om te beginnen speel ik een romance sans paroles. Het is een heel vroeg werk, easy going, maar je hoort Fauré’s talent voor melodie, lyriek en charme er al in terug. In de Vioolsonate op.13 die ik daarna speel met Anthony Marwood, hoor je die ingrediënten tot volle wasdom komen. Het is zijn eerste echte meesterwerk.”

Een bijzondere extra toevoeging aan de avond zijn de liederen die Minnaar speelt met sopraan Katharine Dain. “Als de pianomuziek van Fauré al niet heel bekend is, dan geldt dat zeker voor zijn liederen. Maar met Katharine zat ik meteen op één lijn toen we het hadden over het repertoire voor de avond.”

De avond vervolgt met opnieuw een solowerk voor piano, een verrassende nocturne die zich niet meteen laat herkennen als werk van Fauré, en eindigt met het Pianotrio in d klein, op.120. Daar speelt Minnaar met zijn vaste Van Baerle Trio.

Dankzij de chronologische opbouw van het programma neemt Minnaar het publiek mee in de klankwereld van Fauré. “Hij bleef zijn muzikale taal tijdens zijn leven ontwikkelen, maar de muziek bleef altijd herkenbaar als Fauré. Ik vind hem een groot componist, maar het is moeilijk om hem te vergelijken met iemand als Beethoven. Fauré heeft minder symfonisch repertoire geschreven, maar dat geldt bijvoorbeeld ook voor iemand als Chopin. Misschien kun je hem goed vergelijken met Janacek – heel persoonlijk en meteen herkenbaar.”

Hommage aan Bach door Sjostakovitsj

In de rest van het seizoen presenteert Minnaar nog meer bijzondere programma’s. Hij speelt een ware Sjostakovitsj-marathon met de 24 preludes en fuga’s van de Russische componist. “Ik vind het een van zijn mooiste werken, misschien wel het indrukwekkendste. Het is een hommage aan Bach, maar je hoort er alle facetten van Sjostakovitsj zelf in voorbijkomen. Het is erg intensief, want in deze polyfone muziek telt iedere noot. De complete Goldbergvariaties spelen vormde wat dat betreft een goede training - daarbij stapte ik in het soms met hoofdpijn het podium af van de diepe concentratie.”

Verder staat Minnaar op het podium met Philippe Herreweghe. “Het is voor het eerst dat ik met hem samenwerk en daar kijk ik enorm naar uit. Hij is een jeugdheld van me die altijd een held gebleven is. De allereerste keer dat ik hem hoorde, was via de autoradio. We waren met het hele gezin onderweg en het was mijn kwartiertje om de muziek te bepalen. Die ging dan natuurlijk op klassiek. Herreweghe dirigeerde een van de eerste missen van Bach. In uitvoeringen van Herreweghe zit altijd mystiek en verwondering. Hij heeft een natuurlijke originaliteit, dat gaat het Beethovenconcert dat we spelen heel bijzonder maken.”

Zijn spotlightship sluit Minnaar af met het Animato Strijkkwartet. In vergelijking met Herreweghe is het nog een stel jonge honden, maar Minnaar ziet er evengoed naar uit. “Ze zijn heel goed bezig en ook met hen heb ik nog nooit gespeeld. We spelen het Pianokwintet van Dvorak. Perfecte muziek voor de zondagochtend. Je hebt net je croissantje op en komt even luisteren, dan kan daarna je dag – nee, je week! – niet meer stuk.”