Merlijn Snitker

Luister hier naar de soundtrack van De Premier!

Waarom Monty Python and the Holy Grail Merlijn Snitker inspireerde

Als zoon van een beeldend kunstenaar en een celliste werd Merlijn Snitker groeide hij op in een kunstenaarsnest. Hij studeerde saxofoon op het conservatorium en in de tweede helft van de jaren negentig bestond zijn muzikale leven vooral uit optreden met zijn band Horn of Plenty. Aanvankelijk was hij gefascineerd door de energie van het live optreden. De spanning van het performen, het publiek en het feit dat het op dat moment en op die plek moest gebeuren.

Rond de millenniumwisseling nam zijn muziekcarrière een andere wending en begon Snitker met het componeren voor het witte doek. Hij rolde eigenlijk per toeval in de filmmuziek toen zijn broer muziek nodig had bij een voorlichtingsfilmpje voor het ministerie van Verkeer en Waterstaat. In dat veld ontdekte hij, ten opzichte van het live optreden, een andere manier van werken waarbij meer ruimte was voor afstand nemen en reflectie. Inmiddels ruim twintig jaar verder is Snitker een veelgevraagd filmcomponist voor zowel binnenlandse als buitenlandse speelfilms en tv-series.

De fascinatie voor geluid ontstond voor Snitker toen hij vijftien jaar oud was en, ongepland, de film Monty Python and the Holy Grail bezocht. Een specifieke scène staat Snitker nog goed bij: hij hoorde het geluid van paarden die aan kwamen galopperen. Daarentegen kwamen er mensen aanrennen met kokosnoten, waarmee ze het geluid van galopperende paarden imiteerden. Snitker vond deze scène zo absurd en grappig dat het hem veel inspiratie heeft gegeven. Hij realiseerde zich hierdoor pas echt hoeveel potentie geluid kan hebben in film en hoeveel er mogelijk is.

Luister hier naar de soundtrack van de Buma Award-winnende leader van Dag en Nacht!

Hoe vindt Merlijn Snitker zijn weg binnen een grote productie als Dag en Nacht?

Wanneer componist Merlijn Snitker bij een filmproject betrokken wordt, is het proces vaak hetzelfde. Vaak wordt hij benaderd wanneer het scenario klaar is maar voor het draaien. Dan volgt een eerste ontmoeting in een café met de regisseur en editor. Snitker neemt zijn koptelefoon en een muzikaal moodboard mee—een verzameling van mogelijke richtingen. Samen bespreken ze niet alleen de muziek, maar vooral de emoties die de film oproept.

Hoewel hij een filmcomponist is, werkt Snitker niet direct op de beelden. Hij zet eerst de grote lijnen uit en ontwikkelt thema’s die een specifiek gevoel oproepen. Hij stuurt deze eerste thema’s op naar de regisseur en editor, die ze testen op scènes. Pas daarna begint het proces van fine-tuning op beeld.

Voor de leader van de Nederlandse ziekenhuisserie Dag & Nacht was het extra uitdagend: er was nog geen beeld om op te componeren toen er wel al een begin voor een leader nodig was. Snitker bedacht een herhalende toon, een soort klokgeluid, dat de constante hoge druk in de zorg symboliseerde. Daarbovenop kwam een tweede laag, die de emotie van pieken en dalen weergeeft in een ziekenhuis. Het resultaat was een pianomelodie die zowel urgentie als gevoeligheid uitstraalde.

Muziek is een belangrijke schakel binnen een film, maar staat nooit op zichzelf. Het blijft onderdeel van een groter geheel. Snitker ziet zijn werk als een creatief en soms kwetsbaar proces, waarin samenwerking en vertrouwen essentieel zijn. Dat heeft hij met regisseur Joram Lürsen, en dat zorgt ervoor dat ideeën in een vroeg stadium gedeeld kunnen worden.