Harry Thacker Burleigh

Tegenwoordig staat Harry T. Burleigh vooral bekend als de man die Antonín Dvořák introduceerde in de Afro-Amerikaanse muziek. Dvořák werd in 1892 naar Amerika gehaald om als nieuwe directeur van het National Conservatory of Music het land te helpen bij het creëren van een nationale muziekstijl. Burleigh was toen ter tijd al een begenadigd zanger en student aan het conservatorium. Met zijn warme baritonstem droeg hij spirituals voor aan de Tsjechische componist. Mede door deze ontmoeting gaf Burleigh succesvol gehoor aan de uitdaging om een nationale muziekschool op te richten. Op deze manier werd hij Amerika's eerste prominente zwarte componist. Hij maakte onder meer honderden koorarrangementen van spirituals en schreef veel kunstliederen.

Hoewel ze centraal staan in zijn werk, gaat Burleighs nalatenschap veel verder dan enkel zijn liederen. Burleigh was een leidend figuur in de zwarte New Yorkse culturele en politieke omgeving. Dit was hij al ruim voor de zogenoemde Harlem Renaissance (een artistieke beweging van Afro-Amerikaanse schrijvers en kunstenaars die in de jaren 1920 de zwarte stereotypen en associaties met onderdanigheid tegenover de blanken naast zich neerlegden). Als rolmodel, zangcoach en mentor heeft hij een grote invloed gehad op veel jongere Afrikaans-Amerikaanse zangers en musici.

Wat maakt de spirituals van Burleigh zo bijzonder?

Spirituals zijn Afro-Amerikaanse liederen over de ontberingen van de slavernij, met religie als element van hoop. Ze geven uiting aan het ontembare van de menselijke geest. De collectie liederen behoort tot een van Amerika’s meest levendige muzikale tradities. Met zijn arrangementen heeft Burleigh de spirituals bij een groter en gemengder publiek gebracht. Hiermee heeft hij een van Amerika’s vroegste en belangrijkste bijdragen aan de wereld van de muziek weten te behouden.