Die Fernweh Oper

Die Fernweh Oper van Daniël Ernst won vorige maand het Gouden Kalf voor Beste Interactive. De jury roemde hem als virtual reality-pioneer en was enthousiast over de detaillering in zijn werk. In Die Fernweh Oper wordt een aria gezongen door een meer dan 15 meter lange operazangeres, Asteria. Zij zingt speciaal voor jou en over jouw vergeefse liefde voor haar. In werkelijkheid is Asteria al lang geleden overleden - wat je van haar ziet is het laatste licht dat jouw ogen bereikt. Een interactive - wat is dat eigenlijk? Kort gezegd is het een verzamelterm voor alles waarmee je als gebruiker, langs digitale weg, een interactie kan aangaan: een game, bijvoorbeeld, of een virtual reality (VR) omgeving die je ervaart via een VR-bril en hoofdtelefoon. Anders dan bij 'gewone' muziek kun je als kijker, luisteraar, gebruiker dus invloed uitoefenen op wat er 'gebeurt', wat je ziet, en wat je hoort. De muziek verloopt niet 'lineair' van begin naar eind, maar wordt eigenlijk 'meegecomponeerd' door de gebruiker. En dat stelt bijzondere eisen aan de componist van de gebruikte muziek... Daniël Ernst (de director van Die Fernweh Oper) en Armeno Alberts (de sound artist, verantwoordelijk voor het ontwerp van het geluid) lichten toe in dit interview: