Black Pencil

Dag van de Componist

Black Pencil is een game changer band met meer dan duizend jaar muziekgeschiedenis als speelveld. De mogelijkheden van een enorme collectie blokfluiten, panfluiten, altviool, accordeon en percussie zijn eindeloos, net als de nieuwsgierigheid en fantasie van de vijf musici. Tijdens het slotconcert van De Dag van de Componist op 15 juni 2024 speelde het ensemble werk van Kate Moore en Roderik de Man.

Jorge Isaac blokfluit & artistiek leider
Matthijs Koene panfluit
Esra Pehlivanli altviool
Marko Kassl accordeon
Enric Monfort slagwerk

In Heide Midzomer reflecteert Kate Moore op het landschap, tradities en haar eigen identiteit. In haar verbeelding wordt muziek geassocieerd met festiviteiten, aanbidding en dans. In dit werk legt ze een verband tussen tradities die bewaard zijn gebleven in landelijke steden en dorpen in Nederland en Zuid-Engeland.
De compositie past naadloos in haar oeuvre, waar zij vaak de verbinding tussen land, cultureel erfgoed en persoonlijke identiteit verkent. Moore’s werk richt zich vaak op thema’s van herinnering en de zintuiglijke ervaringen van een plaats. In haar album Ridgeway (2009), om een voorbeeld te noemen, verbindt zij haar muziek met de landschappen en prehistorische locaties in Oxfordshire, waar zij als kind opgroeide. Zij geeft persoonlijke verhalen graag een bredere culturele en historische context, zoals in Bosch Requiem: Lux Aeterna en Sacred Environment, die de thema’s spiritualiteit en milieubewustzijn integreren

Met de titel Fuerza Interior (innerlijke kracht) verwijst Roderik de Man naar de latin groove van het stuk, waarbij zowel hedendaagse westerse als Zuid-Amerikaanse muzikale elementen worden gebruikt. Het stuk is een eerbetoon aan de musici van Black Pencil,
die het talent delen om zowel veel energie als lyrische gevoeligheid in hun spel uit te stralen. Fuerza Interior is onderdeel van het Pulso Llanero-project, georganiseerd door Visisonor. De traditionele Música Llanera ontstaat op de vlakke vlaktes (Los Llanos) van de rivier Orinoco in Venezuela en Colombia. Deze muziek van de boeren op het platteland dendert voort in een felle galop en is door de jaren heen een inspiratiebron geweest voor vele volkscomponisten, zangers en schrijvers. In de Joropo, een populaire muziek- en danssoort, smelten de muzikale tradities van Zuid-Amerikaanse aboriginals samen met die van Afrikaanse slaven en Spaanse kolonisten. De samensmelting resulteert in voortdurende en weergaloze grooves, stampende voeten en eenvoudige deuntjes die dwars door de ziel snijden. De voorstelling Pulso Llanero haalt zijn inspiratie uit de ongeëvenaarde kenmerken van het Joropo-genre: een complexe ritmische structuur die geassocieerd wordt met een folkloristische traditie, soepele en organische afwisseling van tempi, scherp en percussief karakter.