Barbara Hannigan zingt het Emerson Quartet vaarwel

Het Tweede Strijkkwartet is zo bijzonder omdat Arnold Schoenberg in het derde deel de tonaliteit loslaat. De muziek mist een grondtoon waarmee akkoorden voorheen een harmonie vormden. Anders gezegd: de logica in de muziek is weg. Dat kun je zien als een grote breuk met het verleden.

En dan is er ook nog die aangrijpende tekst van de Duitse dichter Stefan George. “Ik adem de lucht van andere planeten" zingt de sopraan in het laatste deel. De vreemde akkoorden met die tekst, het is alsof je alle houvast bent kwijtgeraakt. En dus in een andere wereld bent beland.

Op de rand van de Laatromantiek

De periode waarin het stuk ontstond intrigeert me", zegt Hannigan. "Want we komen aan bij rand van de laatromantiek. Er was deze reis in de muziek van Wagner, Liszt en Richard Strauss naar Schoenberg. Waar gaan we heen? Schoenberg is degene die ons meeneemt over de rand." Het was volgens Hannigan de wil van de componist om met de muziek een nieuwe richting op te gaan. "In dit stuk voor strijkkwartet en sopraan vertrekt hij vanuit de harmonie en dat fascineert me. Er is die emotionele noodzaak om wat we harmonisch gezien weten achter ons te laten. Hierna was er in de klassieke muziek ruimte voor chaos en schandalen."

Toepasselijk heeft het album de naam Oneindige Reis (Infinite Voyage) gekregen. Voor Barbara Hannigan is het Emerson Quartet geen onbekende. "Er is een enorme vriendschap ontstaan tussen het Emerson Quartet en mij", vertelt Hannigan. "Ik werkte al samen met het kwartet sinds 2015. Het is dan ook een grote eer om deel uit te maken van deze laatste opname en laatste concerten in Europa."

Het album Infinite voyage van het Emerson String Quartet en Barbara Hannigan is uitgebracht bij Alpha Classics.