Dr. No: de muziek bij de allereerste James Bond-film
- Klassiek
- Dr. No: de muziek bij de allereerste James Bond-film
Acteur Sean Connery overleed op 90-jarige leeftijd in 2020. Hij werd vooral bekend van de James Bond-films - hij was de eerste acteur die James Bond speelde, in Dr. No (1962).
Hij speelde uiteindelijk maar liefst zes keer de rol van geheim agent 007, zoals in Goldfinger (1964) en Diamonds Are Forever (1971).
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Ruzie om het James Bond-thema
De score van die allereerste James Bond-film, Dr. No, werd gecomponeerd door Monty Norman. Het overbekende James Bond-thema was echter van de hand van John Barry, althans de latere, bekend geworden versie - de versie die ook in de latere Bond-films werd gebruikt. Over wie de werkelijke componist was zijn later zelfs nog rechtszaken gevoerd: Norman ontving royalties over de compositie, maar Barry beweerde dat hij niet alleen het arrangement had gemaakt maar ook het thema zelf had geschreven.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Het orkest in deze score - die in de album-uitgave meer nummers bevat dan in de film te horen waren - werd gedirigeerd door Eric Rogers. Monty Norman werd door producer Albert R. Broccoli uitgenodigd de muziek te schrijven nadat Broccoli een musical van zijn hand had gehoord. In januari 1962 reisde Monty Norman, samen met een groot deel van de filmcrew, naar Jamaica. Daar ontmoette hij Byron Lee and the Dragonaires, die de Jamaicaanse muziek in de film speelden, opgenomen in de later zo beroemd geworden Kingston Studio’s. Een andere muzikant die in een deel van de score te horen is was gitarist Ernest Ranglin, maar het grootste aandeel komt van de door arrangeur Bert Rhodes georkestreerde versie. Aardig detail is dat Monty Norman voor die klus de helft van zijn fee van 500 pond aan Rhodes betaalde… De opnamen met het orkest werden in Londen gemaakt, maar die orkestversies zijn weer niet terug te horen op het officieel uitgebrachte album. Het album bevat ook niet de sciencefictionachtige elektronische geluidseffecten, de muziek uit de griezelige scene met de tarantula, en de muziek bij de dood van de schurk, Dr. No.
De soundtrack werd niet meteen met de film uitgebracht in 1962, maar pas na de release van de film in de Verenigde Staten, in 1963. Intussen had Norman Barry wel toestemming gekregen om een aangepaste orkestratie op te nemen voor een ander platenlabel, Columbia - en dat werd nog een aardige hit.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Filmmuziek Top 200
De Filmmuziek Top 200 was een feest! Op donderdag 7 en vrijdag 8 maart hoorde je de meest aangrijpende en onvergetelijke soundtracks bij NPO Klassiek.
