Nieuw in de lijst: Lavinia, Iris en Remy

Lavinia Meijer: Are you still somewhere?

Op nummer 203 staat een album van harpist Lavinia Meijer dat eerder dit jaar uitkwam: Are you still somewhere? Hierop staat niet alleen muziek van hedendaagse componisten als Ólafur Arnalds, Ryuichi Sakamoto en Alexandra Streliski, maar ook van Lavinia zelf. Omdat ze in de bestaande muziek voor harp best wat elementen miste, liet ze zich inspireren door onder andere elektronische muziek, rock en jazz.

Ook heeft haar muziek een duidelijke maatschappelijke inspiratiebron. Zo laat Lavinia in haar stuk Are you still somewhere? thema's als zelfreflectie en persoonlijke groei horen. En Another lonely night gaat over het hoge zelfdodingsgetal onder jongeren in Lavinia's geboorteland Zuid-Korea en de prestatiedruk die ze voelen.

Remy van Kesteren: Tomorrow Eyes

Op nummer 374 staat het album Tomorrow Eyes van harpist Remy van Kesteren, dat in 2016 uitkwam. Dit was de eerste cd waar hij zelf muziek voor componeerde. De titel Tomorrow Eyes verwijst naar ogen die vol vertrouwen en hoop naar de toekomst kijken. En dat is precies wat Remy doet met zijn harp door heel nieuwe mogelijkheden van het instrument te verkennen. Al zijn hele leven lang speelde hij op zijn harp muziek van anderen; nu kon hij zelf componeren wat hij voelde. Het idee voor Aereal kreeg Remy toen hij over de Italiaanse Alpen vloog. De melodie die in hem opkwam, voelde voor hem meteen duidelijk verbonden met de lucht. Uiteindelijk heeft Remy vier harppartijen na elkaar opgenomen, die in Aereal precies in elkaar grijpen. Op Tomorrow Eyes lopen pop, jazz en klassiek in elkaar over en speelt Remy zowel solo als samen met jazzmusici.

Iris Hond: Home

Op nummer 246 komen we het album Home van pianist Iris Hond tegen. Alle muziek op deze cd heeft ze zelf gecomponeerd en gespeeld. Naast optredens in concertzalen speelt Iris ook regelmatig op plekken waar niet vaak klassieke muziek klinkt, zoals in gevangenissen en opvangcentra voor daklozen en vluchtelingen. De verhalen die ze daar en van andere mensen met een bijzondere thuissituatie heeft gehoord, zette Iris op dit album om in Muzikale Brieven. Daarmee wil ze laten horen dat de geborgenheid van een thuis is iets dat veel mensen door uiteenlopende omstandigheden niet kennen, iets wat aansluit bij haar eigen zoektocht naar veiligheid en geborgenheid.