David Oistrach - Sovjetviolist verovert de wereld

César Franck
- I. Allegretto ben moderato
- II. Allegro
Uit: Sonate voor viool en piano in A gr.t., 1886
David Oistrach [viool]
Sviatoslav Richter [piano]
Melodiya / 74321 34181 2

Een live-opname van de vioolsonate van César Franck in 1968 in Moskou. De plaat is uitgebracht op het label Melodiya, de platenmaatschappij van de Sovjet-Unie. Vooral klassieke muziek bleek een succesvol exportproduct naar het westen toe. Het leven met zoveel talent was niet gemakkelijk, onder de druk van de Sovjetautoriteiten. “Muziek was zijn enige venster met zonlicht”, dat zegt cellist Rostropovitsj, zijn vriend, over het leven van David Oistrach.

Aram Katsjatoerjan
Concert voor viool en orkest in d kl.t., 1940 - deel I, "Allegro con fermezza - Meno mosso - Lento ma non troppo - Cadenza - ..."
David Oistrach [viool]
USSR Radio en TV Symfonie Orkest o.l.v. Aram Katsjatoerjan
BMG / 74321 59056 2

David Oistrach was het boegbeeld van de Sovjetkunsten. Componist Aram Katsjatoerjan droeg zijn vioolconcert op aan Oistrach. Muziek voor het volk moest het zijn. Toegankelijk, opzwepend en volks. De première in 1940 was een groot succes: Katsjatoerjan en Oistrach als echte Sovjethelden.

Dit is het tweede deel, Canzonetta, dat meteen overgaat in de bruisende finale, Allegro vivacissimo. Violist David Oistrach en de Staatskapelle Dresden onder Franz Konwitschny. Zo melancholisch gespeeld, je vergeet de ongelooflijke virtuositeit die het vereist. Voor Oistrach kost het totaal geen moeite…

Pjotr Iljitsj Tsjaikovski
- II. Canzonetta
- III. Finale: allegro vivacissimo
Uit: Concert voor viool en orkest, op.35 in D gr.t.
David Oistrach [viool]
Staatskapelle Dresden o.l.v. Franz Konwitschny
Opname uit februari 1954

David Oistrach brak door in het westen met het winnen van de allereerste editie van de Koningin Elisabethwedstrijd in Brussel, in 1937. Hij speelt dan het vioolconcert van Tsjaikovski. Voor een opname van het werk wacht Oistrach tot hij op de top van zijn kunnen is. Een roemruchtige Deutsche Grammophon-elpee, het groeit uit tot één van zijn allerberoemdste opnames.

Claude Debussy
Suite voor piano, "Suite bergamasque" - deel III, "Clair de lune" (Arr.)
David Oistrach [viool]
Vladimir Yampolsky [piano]
Eco (2) / K 106

We gaan even terug naar februari 1956, de Abbey Road Studio in Londen. Agenten van de KGB staan op straat, pistolen zichtbaar. Ze bewaken David Oistrach en pianist Vladimir Yampolsky tijdens een opnamesessie, kostbaar staatsbezit van de Sovjet-Unie.
Op 24 oktober 1974 stierf David Oistrach aan een hartaanval, in zijn hotel, na een optreden in het Concertgebouw. Drie dagen daarvoor had hij een gesprek bij het radioprogramma Staalkaart van de VARA: “Het leven is altijd gevaarlijk. Maar het gevaarlijkste is leven zonder te werken.”

Johann Sebastian Bach
Concert voor 2 violen en strijkorkest BWV.1043 in d kl.t.
David Oistrach [viool]
Igor Oistrach [viool]
Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Eugène Goossens
Deutsche Grammophon / LPM 18714

De koning en de prins, zo werden ze genoemd. David Oistrach en Igor Oistrach: vader en zoon, samen op het podium. David Oistrach weet zijn zoon op te leiden tot een topviolist. En Igor is niet bang om in de voetstappen van zijn vader te treden. In 1961 waren ze in Amsterdam te horen met onder meer het dubbelconcert van Bach. Dat jaar namen ze het werk ook op, in Londen. Aan dit duo is zelfs een hemellichaam opgedragen: asteroïde Oistrach.