Female Friday
NTR

Ethel Smyth − componist en actievoerder

foto: Wikimedia
  1. Klassiekchevron right
  2. Ethel Smyth − componist en actievoerder

Deze week is het voor de negende keer Female Friday. Elke vrijdag staat er in Podium een andere vrouwelijke componist centraal. Deze keer houdt redacteur Rachel Pouwer een gloedvol betoog over een vrouwelijke componist. Tot de Klassieke Top 400 begint in september lichten we er wekelijks één uit. Op vrijdag 14 juli is dat Ethel Smyth.

Video niet beschikbaar

Ze was een strijdbare vrouw, die zich actief inzette voor gelijke rechten voor vrouwen. Hoewel Smyth zich eigenlijk op het componeren wilde richten, nam ze in 1910 de beslissing om zich aan te sluiten bij de The Women’s Social and Political Union. Dat was een militante Engelse organisatie die opkwam voor vrouwenkiesrecht. Smyth liep mee in betogingen en hielp bij de organisatie van protestacties. Voor dat protestwerk belandde ze in de gevangenis, toen ze ervan werd beschuldigd een steen door de ruiten van het Ministerie van Binnenlandse Zaken te hebben gegooid.

foto: Wikimedia

Portret van Ethel Smyth uit 1901 door John Singer Sargent

Verlangen naar een betere wereld

De opzwepende muziek van March of the Women van Smyth is een mooie illustratie uit haar activistische periode. Ze componeerde het lied op een tekst van de Engelse feministische actrice Cicely Hamilton, waarin dat strijdbare verlangen naar een betere wereld goed naar voren komt.

Shout, shout, up with your song!
Cry with the wind for the dawn is breaking;
March, march, swing you along,
Wide blows our banner and hope is waking.
Song with its story, dreams with their glory,
Lo! they call, and glad is their word!
Loud and louder it swells,
Thunder of freedom, the voice of the Lord!

Het stuk werd het officiële volkslied van de Women's Social and Political Union en werd ook geassocieerd met de kiesrechtbeweging in Engeland.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Eén van de belangrijkste werken van Smyth is haar Mass in D (1891). Het stuk werd door haar tijdgenoten als veel te vernieuwend gezien. Het kwam tijdens haar leven wel tot een uitvoering van het werk door de Royal Choral Society in de Royal Albert Hall. Helaas werd het stuk daarna snel vergeten. De mis begint vrij somber, maar eindigt met het Gloria in een wat vrolijkere stemming. Dirigent Sakari Oramo maakte met het orkest en koor van de BBC een schitterende opname van het werk.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Wil je meer weten over Female Friday? Neem een kijkje op onze speciale themapagina.

Ster advertentie
Ster advertentie