Maria Warenberg is nieuwe artist in residence

'Vind je het geen droomconcerten?’ Mezzosopraan Maria Warenberg (1995) wijst naar het printje waarop haar residentie bij het AVROTROS Vrijdagconcert is samengevat. Het komende seizoen zingt ze vier programma’s met het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van excellente dirigenten. Het repertoire is weinig voor de hand liggend, de ene uitdaging na de andere. Is dat typerend voor haar? ‘Jazeker, ik hou van contrasten. Toch past alles bij elkaar, omdat het goede muziek is. Het zijn werken die ik al veel langer wil uitvoeren.’

Franse muziek

‘Berlioz vind ik een geweldige componist. De gelaagdheid in zijn muziek is ongekend. Het oratorium L’enfance du Christ hoor je bijna nooit live. Ook de cantate van Debussy die ik koos, La damoiselle élue, is een zeldzaam pareltje. Franse muziek vind ik heerlijk om te zingen. De lyriek in de muziek van Berlioz spreekt me enorm aan en past ook bij mijn stem die gaandeweg steeds lyrischer is geworden. Ik voer stukken uit waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze nu al zou kunnen zingen.’

Grote wens

Maria heeft iets met Frankrijk. Sterker, ze is net terug uit Parijs. ‘Het was mijn grote wens om in Parijs te wonen, dat heb ik altijd gewild. Vanuit mijn huis kijk ik uit over Place des Vosges. Het is een tijdelijk onderkomen, maar toch, ik zit er.’ Maria auditeerde voor een plaats in het solistenensemble van de Opéra Bastille en werd toegelaten. Ze pendelt nu heen en weer tussen Parijs en Amsterdam.

Bekijk het seizoen 2025-2026

Verlangen

‘Het is ook de Franse cultuur die me aanspreekt. De Provence, de Côte d’Azur, allemaal fijne plekken om te zijn. De lyriek die in veel Franse muziek zit, herken ik ook in Haydn en Mahler. Tijdens mijn residentie zing ik Haydns Scena di Berenice, een dramatische scène: Berenice zal haar geliefde nooit meer terugzien. Ook koos ik voor een selectie uit Des Knaben Wunderhorn van Mahler. Daar zit alles in: ironie, humor, dood, verderf, verlangen, liefde, alles wat ons mens maakt. Van nature zit er melancholie in mijn stem, geloof ik. Maar ik hou ook van humor en avontuur en ik heb een positieve instelling. Lyriek is een veelomvattend woord, de veelzijdigheid van die lyriek loopt als een rode draad door de AVROTROS-serie. Je hoort ook veel verlangen in de muziek, en misschien zelfs een spiritueel tintje. Verlangen is iets heerlijks, ik kan uren fantaseren, mijn verbeeldingskracht is groot. De dirigent en componist Benjamin Perry Wenzelberg schrijft speciaal voor mij een stuk voor mezzo en kamerorkest. Dat vind ik zo’n ongelofelijke luxe. Hij zal het programma, waarin ook Haydn klinkt, dirigeren.’

Uitpluizen

De zangcarrière van Maria Warenberg krijgt vleugels: haar residentie bij het AVROTROS Vrijdagconcert, haar werk in Parijs. Niet lang geleden drong ze door tot de finale van de befaamde Koningin Elisabethwedstrijd. En ze zong meerdere malen in TivoliVredenburg en Het Concertgebouw. Stond het in de sterren dat ze muziek ging maken? ‘Ik kom uit een familie van musici, die lijn gaat ver terug. Maar mijn ouders hebben me altijd vrijgelaten. Ik begon met pianospelen, heel leuk – totdat ik zang ontdekte. Ik zong een beetje pop en kwam er pas later op mijn vijftiende, achter hoe schitterend het klassieke zangrepertoire is. Mijn docenten? Sasja Hunnego en Margreet Honig. Aan deze fantastische pedagogen vertrouw ik al jarenlang mijn stem toe. Het allerleukste van muziek maken vind ik het leerproces. Ik zit graag te studeren op de teksten die ik ga zingen en de achtergronden ervan. Ik wil dingen uitpluizen, heel precies. Daarna, als de muziek erbij komt, kan ik me optimaal vrij voelen omdat ik exact weet waar een stuk over gaat. Soms zou ik net als mijn broer Alexander, die cellist is, uren achtereen willen studeren. Een stem kun je hooguit twee uur belasten, daarna heb je rust nodig. Maar dan duik ik in de boeken.’ Schrijven, lezen, Maria deed het als kind al graag. Laatst vond ze een dagboek terug dat ze bijhield op elfjarige leeftijd, foto’s erbij geplakt. Allemaal miniatuurverhalen die de dagen beschrijven en de personen die erin figureren. Ook had ze poëzieboekjes op de basisschool. Het verband met haar huidige leven als zangeres die zich op het podium in zo veel karakters verplaatst, is evident. ‘Al die componisten die de prachtigste poëzie hebben uitgezocht om te verklanken, ik zou álles willen zingen. En daar zit ook direct mijn probleem: ik moet keuzes maken.’

Helende werking

‘Zingen maakt me erg blij. Dat klinkt als een cliché, maar het is wel zo: muziek werkt helend. Het maakt mij een compleet persoon. Ik kan aan veel dingen twijfelen, maar aan zingen twijfel ik nooit. Ik weet zeker dat ik dit zo lang mogelijk wil blijven doen.’ Het acteren op het podium zat er al vroeg in. Mensen observeren en uitbeelden, die hele ontdekkingstocht, het studieproces, alles vindt Maria spannend. En ze kan die dingen doen dankzij haar stem. De uitkomst delen met het publiek ziet ze als kers op de taart. ‘Op het podium voel ik me vrij, als het goed is vallen dan alle puzzelstukjes in elkaar en kan ik het proces ernaartoe loslaten. Ik denk veel na over hoe ik iets wil brengen, er zijn al zo veel geweldige zangers, hoe kan ik mezelf onderscheiden? De sleutel ligt, denk ik, in zingen wat je écht graag wilt. Dan kun je je ware passie overbrengen.’

Tekst: Frederike Berntsen

Lees meer in de nieuwe brochure van het AVROTROS Vrijdagconcert