Onvervalst: Mieke van der Weij
- Klassiek
- Onvervalst: Mieke van der Weij
De favoriete muziek van Mieke van der Weij, elke maandag presentator van Muziekwijzer op Radio 4.
In de online rubriek "Onvervalst" belichten we een presentator van Radio 4. Waar slaat hun hart nou écht van over, wat luisteren ze stiekem als niemand het doorheeft en voor welke muziek zouden ze al hun afspraken afzeggen...
In deze aflevering van Onvervalst: Mieke van der Weij.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Het tweede pianoconcert van Rachmaninov is natuurlijk wel erg afgesabbeld. Ik geloof dat het zelfs in liften klinkt. Dat gaat soms zo met meesterwerken. Jammer want het is prachtige muziek met een heerlijke cadans. Ideaal om op te vrijen!
De Mattheüs is mij met de paplepel ingegoten: we luisterden vroeger met het hele gezin op Palmpasen naar de radio. Gordijnen dicht en tekst op schoot. Mijn vader was amateurviolist. Alles is er mooi aan, behalve het verhaal. Het laatste deel van de eerste helft, het koraal ontroert me misschien het meest. O, mensch, bewein dein Sünden gross.
Sound the trumpet van Purcell: een heerlijk nummer. daar krijg je meteen een goed humeur van. Dat is zo vrolijk en meeslepend. Die twee countertenoren die elkaar opzwepen. Philippe Jarousky met Pascal Bertin hebben het heel mooi gezongen. Maar Andreas Scholl ook.
Ik hou erg van countertenoren. Een van mijn favoriete aria’s is Fammi combattere uit Orlando, gezongen door Bejun Mehta met het Fraiburger Barockorchester olv René Jacobs. Die opera is helemaal fantastisch, ik had het geluk hem een paar jaar geleden te zien in Het Holland Festival. De hele stadsschouwburg zinderde.
Nog meer zang. Een CD die ik vaak draai is; Reves d’ Espagne van Henk Neven en Hans Eijsackers. Ze hebben ook live gespeeld in Opium op 4, maar toen waren ze niet tevreden. Ideaal voor in de keuken, want het zijn losse liederen. Meezingen mag ook.
Ik studeerde middelnederlands, misschien dat ik daarom erg hou van middeleeuwse muziek. De Leidse Koorboeken zijn zo ontroerend mooi. Ik hoorde ze in de Pieterskerk in Leiden natuurlijk. Daar klinken ze het best natuurlijk.
Het Schubert Quintet heb ik eindeloos gedraaid. Ik luister in mij huis eigenlijk voornamelijk naar kamermuziek. Een heel symfonie-orkest is me teveel. Dat past voor mijn gevoel niet in een huis. Daarom ga ik graag naar concerten.
Een opera moet ik al helemaal niet thuis beluisteren. Sommige mensen draaien opera in hun auto: ondenkbaar. Ik heb een abonnement dus ik hoor ze allemaal (in Amsterdam dan). Les dialogues de Carmelites maakte het meeste indruk, die ging vorig seizoen weer in reprise. Vooral het laatste deel waar je in de muziek hoort dat die nonnen een voor een onder de guillotine het leven laten..
