Onvervalst: Hans Haffmans

Mooiste melodie

Deze spotifylijst is op intuïtieve wijze tot stand gekomen. Ik vroeg me allereerst af: wat zijn de mooiste melodieën die ik ken? Al snel kwam ik bij Berlioz, Schumann, Brahms en Tsjaikovski uit. De volgende stap was: wat is er nu mooier dan een gezongen melodie? Zo wordt deze lijst onbedoeld een eerbetoon aan een aantal van de mooiste stemmen die ik ken: Elly Ameling, Janet Baker, Ella Fitzgerald, Gundula Janowitz, Julia Varady en Fritz Wunderlich.

Weemoed en (liefdes)verlangen

De rode draden die zich verder door de muzieklijst heen weven? Het is geen bewuste keuze maar weemoed en (liefdes)verlangen lijken een continue ondertoon te zijn en zelfs afscheid keert steeds terug. We hebben onlangs afscheid moeten nemen van een van de grote pianisten van zijn generatie, Zoltán Kocsis. De engel zingt de heilige Franciscus nog één maal toe in de slotscène van Olivier Messiaens ontroerende opera Saint François d’Assise. De lijst eindigt met afscheid van twee geliefden als Mariya de stervende Andrei een wiegenlied toezingt aan het slot van Mazeppa. Het is Tsjaikovski op z’n mooist. Violist Christian Ferras, in de Romances van Schumann, staat symbool voor een voorbije generatie violisten die we niet mogen vergeten. Ik hoop dat jonge musici van nu luisteren naar en zich laten inspireren door de unieke klank van toen.

Rust

Nog één opvallend aspect op deze lijst en ook dit is geen bewuste keuze geweest: het is voornamelijk langzame muziek geworden. Soms zo langzaam dat de muziek stil lijkt te staan zoals in Poulencs Bucolique of De Bard van Sibelius. De muziek dringt zich niet op met een urgente mededeling, lijkt zelfs niet van zijn plaats te willen komen. Je kunt ook zeggen: het is muziek als een rustpunt, een pleisterplaats.

Ik hoop dat je de hele lijst zo ervaart. Bijkomen van de hectiek van alle dag om de batterij weer te kunnen opladen.

Genietze!

Hans Haffmans