Scarlatti’s late meesterwerk: de Vespro di santa Cecilia

Italiaanse ‘Orpheus’

Ondertussen was de generatie van Vivaldi en Händel een nieuw hoofdstuk in de Italiaanse muziek aan het schrijven, maar de ‘Italiaanse Orpheus’ liet zien dat hij zijn magie niet had verloren. Met de zeer beeldende teksten van de verschillende psalmen en het verplichte Magnificat is een vesperdienst voor een barokcomponist een uitnodiging om het onderste uit de kan van retoriek en expressie te halen. Welbesteed aan de stamvader van de Napolitaanse opera.

Eerbetoon aan de patrones van de muziek

Dat de vespers zijn opgedragen aan de patrones van de muziek droeg er wellicht ook toe bij dat hij zijn beste beentje voorzette. Met deze vespers voegde de oude Scarlatti een meesterwerk toe aan zijn toch al indrukwekkende catalogus van religieuze muziek. Een kolfje naar de hand ook van Giulio Prandi en zijn koor en orkest, die sinds enkele decennia gestaag het bekende en minder bekende repertoire uit de Italiaanse achttiende eeuw exploreren.