Purcells The Fairy Queen in een nieuw jasje

Waar gaat The Fairy Queen van Purcell over?

Henry Purcell baseerde The Fairy Queen op het toneelstuk A midsummer night's dream van William Shakespeare. Purcell maakte er een zogeheten 'semi-opera' van: de muziek wordt afgewisseld met gesproken tekst. Hij heeft dus vooral muziek gecomponeerd die tussen de teksten van Shakespeare door te horen is, en niet zozeer tekst van de grote schrijver op muziek gezet.

In The Fairy Queen raken vier geliefden verwikkeld in een klucht door toedoen van de ondeugende fee Puck. Hij betovert de personages zo, dat ze verliefd raken op de eerste die ze zien zodra ze hun ogen open doen na een slaap - met alle verwarrende gevolgen van dien.

Na de vroegtijdige dood van Purcell raakte de bladmuziek van The Fairy Queen kwijt. Pas in de twintigste eeuw werd die weer teruggevonden.

Felix Mendelssohn componeerde ook muziek op A midsummer night's dream van Shakespeare. Hij schreef de muziek bij een bepaalde productie van het toneelstuk. Het is een van zijn bekendste muziekstukken geworden, een echte klassieker.

Waarom is The Fairy Queen door Vox Luminis zo bijzonder?

De wereld tussen droom en werkelijkheid in The Fairy Queen heeft Vox Luminis extra kracht bijgezet in hun speciale enscenering van de opera met schaduwpoppen. "Purcell verdeelde de zangpartijen over een groot aantal solisten, waardoor tal van stemmen deze wereld van illusie en suggestie bevolken", aldus Muziekgebouw aan 't IJ. "De sprankelende stemmen van het ensemble weerklinken tussen schaduwpoppen, als visioenen tussen de materiële en immateriële wereld." Scenograaf Emilie Lauwers en videograaf Mário Melo Costa werkten mee aan deze bijzondere enscenering.