Duivelskunstenaar Widmann
- Concerten
- Duivelskunstenaar Widmann
Dan moet je lef hebben: op een concert eerst een Concertino voor klarinet van Weber plus twee eigen werken spelen en/of dirigeren, en daarna nog even Mendelssohns monumentale Vijfde symfonie. De duivelskunstenaar Jörg Widmann kan en durft het.
Radio
Filharmonisch Orkest
Jörg
Widmann klarinet en
dirigent
Gloria
Rehm sopraan
Hans
Wolters hobo
Weber
Concertino voor klarinet opus 26
Widmann
Versuch über die
Fuge (Nederlandse
première)
Widmann
Fantasie
voor klarinet
solo
Mendelssohn
Vijfde symfonie
‘Reformatie’
Duivelskunstenaar Widmann
Concertino voor klarinet en orkest, op.26 in Es gr.t. - compleet
Carl Maria von Weber
Uitvoerenden: Jörg Widmann (klarinet), Jörg Widmann (Dirigent), Radio Filharmonisch Orkest
Versuch über die Fuge
Jörg Widmann
Uitvoerenden: Gloria Rehm (sopraan), Hans Wolters (hobo), Jörg Widmann (Dirigent), Radio Filharmonisch Orkest
Fantasie
Jörg Widmann
Uitvoerenden: Jörg Widmann (klarinet)
Symfonie nr.5, op.107 in d kl.t., "Reformation" - compleet
Felix Mendelssohn-Bartholdy
Uitvoerenden: Jörg Widmann (Dirigent), Radio Filharmonisch Orkest
zaterdag 15 april 2023
OmroepNTR
ComponistenFelix Mendelssohn-Bartholdy, Carl Maria von Weber, Jörg Widmann
UitvoerendenJörg Widmann (klarinet), Gloria Rehm (sopraan), Hans Wolters (hobo)
EnsemblesRadio Filharmonisch Orkest
TijdperkenRomantisch, Nieuwste muziek, Midden/laat twintigste eeuw
LocatieConcertgebouw, Amsterdam
Lees ook
Componist - Jörg Widmann
Worsteling
met de materie
Toch gaat Widmanns Versuch über die Fuge, dat hij hier dirigeert in een bewerking voor sopraan, hobo en een kamerorkest van strijkers en twee fagotten, over een voor de supervirtuoze componist atypische worsteling met de materie. ‘Versuch über…’; zo begonnen titels van leerboeken als Carl Philipp Emanuel Bachs Versuch über die wahre Art das Clavier zu spielen. Een Versuch über die Fuge is een ander verhaal, maar het in 2005 als Vijfde strijkkwartet ontstane stuk is wat de vreemde titel belooft.
Mendelssohns
‘Reformatie’-symfonie
Widmann bepaalt tastend en zoekend zijn verhouding tot een techniek die in elk geval tot en met Johann Sebastian Bach de toetssteen was voor de ambachtelijke bekwaamheden van een componist. En het lukt niet meer. De ongenaakbare contrapuntische orde van de grootmeesters tot en met Bach blijft een verre herinnering, of een onbereikbare droom. Het Bijbelse vanitas-thema van de tekst verwijst naar de vergeefsheid van het streven: Vanitas vanitatum omnia vanitas – alles is ijdelheid. Het typeert Widmann dat hij zo’n programma dan bijna ironisch afsluit met de door hem vereerde componist voor wie de fugakunst nog de normaalste zaak van de wereld is: Felix Mendelssohn.