Kris Bowers

Hoe is Kris Bowers componist geworden?

Beide ouders van Bowers hebben gewerkt in de filmbranche; het is daardoor niet gek dat ook hij daar in gerold is. Op 4-jarige leeftijd is Bowers begonnen met pianolessen en later kreeg hij privéles in klassieke muziek. Zijn muzikale talent ontwikkelde hij verder op de Culbrun School for Performing Arts en daarna bij Juilliard. Als student trad hij vaak op in New York City.

In 2006 heeft Bowers meegespeeld op het album Watch the Throne van Jaz-Z en Kanye West. In de loop van 2013 bracht Bowers zijn eerste album Heroes + Misfits uit. Dat jaar was ook zijn filmmuziekdebuut toen hij componeerde voor de documentaire Elaine Stritch: Shoot Me.

In 2023 componeerde hij de soundtrack voor The Color Purple en voor de populaire serie Bridgerton. Voor de seizoenen van Bridgerton werkte hij aan twee soundtrackprojecten: bij de eerste componeerde Bowers de originele score van Bridgerton, terwijl Bowers bij het tweede project werkte aan de herinterpretatie van popnummers in een klassieke muziekstijl.

Daarnaast won Bowers in 2024 een Oscar voor The Last Repair Shop, een ontroerende documentaire over een werkplaats in Los Angeles waar muziekinstrumenten voor schoolkinderen worden gerepareerd. De film, mede geregisseerd door Ben Proudfoot, benadrukt zowel het vakmanschap van de reparateurs als de transformerende kracht van muziek.

Luister hier naar de herinterpretatie van het nummer Material Girl, origineel van Madonna!

Hoe weerspiegelt de jazzachtergrond van Kris Bowers zijn huidige carrière?

De filmmuziekbranche kent enkele componisten met een jazzachtergrond. Onder andere Kris Bowers, Quincy Jones, Terence Blanchard en zelfs componist John Williams is begonnen als jazzpianist. Toen Bowers net in de industrie begon werd hem meegegeven dat in een hokje worden geplaatst als jazzmuzikant niet per se positief was. De jazzachtergrond kon betekenen dat hij alleen maar jazzproducties zou binnenslepen en geen andere projecten. Nadat Bowers ontdekte dat de beroemde filmcomponist John Williams ooit als jazzpianist begon, verdween zijn angst om in een hokje geplaatst te worden.

Daarnaast heeft zijn verleden in jazz hem ook veel technieken meegegeven die hij gebruikt bij componeren voor films. Voor Bowers is het belangrijk om goed te kunnen inzien wanneer de muziek in de film de hoofdzaak is en wanneer het dient als ondersteuning van dialoog en moment. Daarnaast is het is nodig om onder tijdsdruk te kunnen werken. Wanneer een regisseur onzeker is, of als iets niet helemaal werkt, stelt het Bowers in staat om in dat moment snel te reageren en alles aan te passen, dankzij zijn ervaring op het podium.

In de soundtrack van Green Book hoor je ook invloeden van jazz

Hoe start Kris Bowers met componeren voor een film?

Wanneer hij aan een nieuw project begint, start het creatieve proces vaak vanuit improvisatie, gericht op de emotie van de film. Bijvoorbeeld bij Origin van Ava DuVernay, waar je diep in het verleden van journalist Isabel Wilkerson duikt, voelde de aanwezigheid van het verleden als een dreigende kracht, en dat inspireerde Bowers meteen om bepaalde geluiden te zoeken. Soms vraagt hij muzikanten om hun instrumenten op een krakende of ontstemde manier te bespelen, of laat hij mensen geluiden in hun huis opnemen.

Daarnaast is diepgaand onderzoek een essentieel onderdeel van zijn proces. Bowers duikt in muziek en geluiden die passen bij de emotie die hij wil vangen en analyseert wat ze zo krachtig maakt - de instrumentatie, de speelwijze of iets anders. Zijn werk balanceert dus constant tussen spontane creatie en grondige studie, en hij vindt het fascinerend hoe die twee samenkomen om het gevoel over te brengen dat de regisseur en hijzelf voor ogen hebben.

bron: Kris Bowers