Sarah Neutkens
- Componisten
- Sarah Neutkens
Wie is Sarah Neutkens?
Is ze schrijver? Is ze model? Is ze pianist? Is ze componist? Sarah Neutkens laat het bewust in het midden. Als componist is ze autodidact en ze houdt daarom niet vast aan methodes. Ze voelt zich helemaal vrij in wat ze schrijft en heeft een intuïtieve manier van werken. Wat ze in haar hoofd heeft, komt meteen op het papier terecht.
Snelle weetjes over Sarah Neutkens
- Geboren: in 1998 in Eindhoven
- Bekendste stukken: Hexagon voor solo piano (2014), I saw a Crowd voor strijkoctet (2019), The block split voor strijkkwartet (2020), Stabat Mater voor koor (2020)
- Interessant: houdt zich bezig met veel verschillende disciplines. Ze is componist, schrijver, kunstenaar, pianist en model. "Zoveel dingen doen vinden mensen verdacht", zei ze daarover in NRC. "Ze denken: als je serieus met muziek bezig bent, dan kunnen je boeken onmogelijk ook serieus zijn. En als je modellenwerk doet, kun je al helemaal geen serieuze componist zijn. Het is pure bekrompenheid. Maar daar hebben die mensen alleen zichzelf ermee, want ik lig er niet van wakker. Ik heb bovendien geen keus. Als ik een idee heb, moét het er gewoon uit."
Sarah Neutkens werd geboren in Eindhoven. Ze volgde vanaf haar zevende piano- en blokfluitlessen. Hoewel ze ook begon te componeren, ging ze niet naar het conservatorium. De keuze om dat niet te doen, werd haar ingegeven omdat ze als musicus haar vrijheid wilde behouden en de muziek op haar eigen manier wilde blijven benaderen. Ze studeerde aanvankelijk Engels, maar maakte de overstap naar een studie kunstgeschiedenis. Deze bachelorstudie rondde ze cum laude af. "Bij alles wat ik doe, zet ik me in voor de volle 100 procent. Mijn studietijd bestond dan ook uit componeren en studeren. Ik zat nooit op een terras. Ik heb geen studententijd gehad", zei ze daarover in het studentenblad van de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Bij alles wat ik doe, zet ik me in voor de volle 100 procent. Mijn studietijd bestond dan ook uit componeren en studeren. Ik zat nooit op een terras.
In 2022 verscheen Neutkens' debuutroman Een blote man beminnen. Een boek over seksualiteit dat zowel een lang gedicht zou kunnen zijn als een roman. Ze schreef het in drie maanden. In NRC benadrukte ze hoe haar eigenwijze persoonlijkheid haar tot goede resultaten bracht. "Mijn redacteur vroeg steeds of ik alsjeblieft wat structuur in mijn teksten kon aanbrengen. Dat heb ik niet gedaan.”
Vertrouwen op gevoel
Een kunstenaar dus die vertrouwt op haar gevoel. Dat komt ook in haar composities naar voren. Bij het werken volgt Neutkens geen ingewikkelde compositietechniek. De muziek die ze in haar hoofd heeft schrijft ze op. "In mijn hoofd kan ik een stuk van A tot Z horen", zei Neutkens daarover in Trouw. "Alle verschillende partijen, tot een complete symfonie aan toe. Dat verbaast mensen soms, maar voor mij is dat nooit anders geweest."
Ritmisch
Niet zo vreemd voor iemand die begint met pianospelen: de eerste composities van Neutkens waren voor dat instrument. Inferno schreef ze oorspronkelijk voor piano. De muziek heeft een heel ritmische kracht, zo sterk dat je geen kant meer op kunt als je ernaar luistert. De componist bewerkte het stuk voor strijkers.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Tastende muziek
Om de eenvoud van haar manier van componeren te benadrukken bracht Neutkens in 2023 het album What is Sarah Neutkens thinking uit bij Universal Music. Daarop staat onder meer het vijfdelige strijkkwartet dat ze schreef voor het Alma Quartet. De cd werd goed ontvangen. "Sarah Neutkens lijkt met haar muziek live een inzicht te geven in haar gedachten", stond in Het Parool en de cd "laat je meedrijven op de tastende muziek van Sarah Neutkens", schreef Joost Galema in het NRC.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Uitvoerenden
Zo vrij als Neutkens zich voelt tijdens het componeren, zo vrij laat ze ook de uitvoerenden van haar werk. Het Alma Quartet legde ze bij de première van haar Strijkkwartet dan ook geen regels op. In de albumtrailer vertelt ze hoe ze het werk bij de strijkers introduceerde. "Doe ermee wat jullie willen, ik zeg helemaal niets. De tempi zijn variabel. Kijk maar wat lekker voelt." Volgens haar was dat precies de goede aanpak. "Ik ben bij de opnames gaan zitten en het klopte gewoon."
Eigen geluid
De composities van Neutkens worden geroemd om haar eigen geluid, maar de componist heeft niet gelijk een antwoord op de vraag wat dat dan is. "Je moet het als luisteraar of lezer gewoon ervaren", zegt ze in het studentenblad. "Het is iets wat eruit moet. Ik zie het schrijven van muziek en van woorden als toiletbezoek. Als je aandrang voelt, moet je het doen." Welk etiket je ook op haar muziek plakt, de componist vindt er iets van. "Ze hebben mijn werk weleens neoklassiek genoemd. Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel neoklassiek. Dat vind ik behang. Ik ben geen genre, ik ben een persoon. Ik hoor nergens bij, ik wil geen sticker opgeplakt krijgen. Als het op die manier moet, dan stop ik ermee."
Ik zie het schrijven van muziek en van woorden als toiletbezoek. Als je aandrang voelt, moet je het doen.
Van de zomer naar de herfst
De componist was in 2020 te gast in Podium Witteman. Daar speelden vier leden van het Nederlands Saxofoon Octet het werk September III. Het stuk, dat uit vier delen bestaat, heeft een wat melancholiek karakter. Je luistert naar het verglijden van de zomer in de herfst.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
