Panorama Zondag

Het culturele landschap van Sarah Neutkens

foto: Panorama Zondag

Klassiek
Het culturele landschap van Sarah Neutkens

Half februari verscheen haar album ‘What is Sarah Neutkens thinking’ (haar eerste bij muziekgrootmacht Universal Music) met daarop een door haar geschreven compositie voor strijkkwartet en composities voor piano, die ze zelf ook speelt. Begin maart kwam haar essay ‘Tusseninmens’ uit. Haar eerste roman ‘Een blote man beminnen’ verscheen in 2022, het kostte haar een burn-out.

Panorama Zondag: het culturele landschap van Sarah Neutkens

Sarah Neutkens schrijft, componeert, dicht, speelt piano, is model en beeldend kunstenaar. Haar liefde voor muziek ontwikkelde ze al op jonge leeftijd, dankzij blokfluit- en pianolessen. 'En wie noten kan lezen en spelen, kan ze ook zelf schrijven', luidde de opvatting van Neutkens. Het is tekenend voor hoe haar haar carrière verloopt. Ze plant die niet, het overkomt haar. Louter haar gevoel volgend, geeft ze uiting aan haar ideeën en opvattingen. Of dat nu in een tekst, muziekstuk of gedicht is. Haar culturele landschap voert ons langs Rodin, een levensreddend werk van Schubert en een verzameling die het muzikale vuurtje deed ontbranden.

KUNSTWERK 1: Schuberts 9e symfonie, 1. Andante (allegro ma non troppo), Chicago Symphony Orchestra (Deutsche Grammophon)

Het werk ontstond rond het sterfjaar van de componist, 1828. Toch was de eerste uitvoering van het stuk ruim tien jaar na zijn dood. Op 21 maart 1839 werd het stuk in Leipzig uitgevoerd onder leiding van Felix Mendelssohn. Een Weens orkest had het eerder ook al bekeken, maar vond de partituur te lang en moeilijk.

Dit stuk heeft mijn leven gered. Ik had echt een zwaar dieptepunt, ik hoop het nooit meer mee te maken. Ik was zwaar depressief. Dat was twee jaar geleden, ik was 22 jaar en ik dacht dat het afgelopen was. En op een nacht werd ik wakker, badend in het zweet en ik moest naar Schuberts 9de luisteren, alsof er een soort goddelijk iets over me was gekomen. Ik had er dus nog nooit naar geluisterd, maar iets zei me dat dat ineens toen moest. Het moest zo zijn en dat werd mijn houvast. De blaassectie raakte en raakt me zo diep, tot in mijn diepste wezen.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Lees ook

Componist - Franz Schubert

KUNSTWERK 2: Het gedicht Layover van Charles Bukowski

Henry Charles Bukowski was een Amerikaans schrijver en dichter. In zijn werk staat het stedelijk landschap en de sfeer van zijn woonplaats Los Angeles centraal, hij liet zich daar graag door inspireren. Hij had ook invloed op zijn tijdgenoten, die hem op een gegeven moment gingen navolgen. Hij zat niet stil tijdens zijn leven, zijn oeuvre beslaat duizenden gedichten, honderden korte verhalen en zes romans. Het gedicht Layover verscheen rond 1956.

Er is in dit gedicht een passage, of meer een zin, die me echt kippenvel bezorgt. Elke keer als ik het lees, voel ik de kriebels. Het gaat om het dikgedrukte stuk. Alles klopt in dit stukje. Het is to the point, het geeft de essentie aan van zoveel dingen. Het is het leven, dat wat je gebeurt en overkomt. Prachtig.

Making love in the sun, in the morning sun
in a hotel room
above the alley
where poor men poke for bottles;
making love in the sun
making love by a carpet redder than our blood,
making love while the boys sell headlines
and Cadillacs,
making love by a photograph of Paris
and an open pack of Chesterfields,
making love while other men- poor folks-
work.
That moment- to this. . .
may be years in the way they measure,
but it's only one sentence back in my mind -
there are so many days
when living stops and pulls up and sits
and waits like a train on the rails.
I pass the hotel at 8
and at 5; there are cats in the alleys
and bottles and bums,
and I look up at the window and think,
I no longer know where you are,
and I walk on and wonder where
the living goes
when it stops.

KUNSTWERK 3: Monument à Balzac van Rodin

Het monument is een beeldhouwwerk van de Franse beeldhouwer Auguste Rodin. In 1891 begon hij aan het kunstwerk, maar hij zou pas in 1898 helemaal af zijn. Het is gemaakt als eerbetoon aan een van de grootste schrijvers uit de wereldliteratuur, Honoré de Balzac. Het beeld is op twee plekken in Parijs en in Antwerpen, Eindhoven en New York te zien.

Sarah vindt het mooie aan het beeld juist dat het niet voldoet aan regels. Er valt volgens haar weinig aan te analyseren, wat ze tijdens de opleiding kunstgeschiedenis veel heeft moeten doen. In haar muziek probeert ze dit terug te laten komen, ze wil haar noten niet "kapot analyseren", maar het gaat om hoe het overkomt.

Alles van dit beeld schreeuwt bestaansrecht. Het is vrijheid, doen waar je zin in hebt. Dit beeld zegt mij: ik heb schijt aan alles.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

KUNSTWERK 4: Muziektijdschriften

Er zijn nog maar weinig muziekkranten die op papier worden uitgegeven. OOR is nog een van de weinige die zich kan veroorloven het fysiek uit te brengen.

Al van jongs af aan begon Sarah met het lezen van muziektijdschriften. Door de kennis van muziek, heeft ze nooit overwogen om naar het conservatorium te gaan, ze kende het immers al. Toen besloot ze kunstgeschiedenis te doen.