Lex Bohlmeijer

De ene helft van mijn jeugd heb ik doorgebracht met een bal. Voetballen, jawel! Furore gemaakt bij S.C. Eefde, tot slijtage aan de enkels een verdere carrière nadrukkelijk in de weg stond.

Die andere helft ging over het verslinden van boeken: Dik Trom, Old Shatterhand. Dat soort werk. Het was dus ook niet meer dan logisch dat ik Nederlands ging studeren (Leiden) en vervolgens Algemene Literatuurwetenschap. Deels mag die keuze overigens op het conto geschreven worden van de spreekwoordelijke leraar Nederlands die liefde voor de literatuur wist bij te brengen.

De studietijd leende zich uitstekend voor ’t doen van andere dingen; ik raakte verdwaald in het theater – toneelspelen, acrobatiek, tapdansen, contactimprovisatie, je kunt het zo gek niet bedenken. Dat werd allemaal zo serieus dat ik na mijn doctoraal zelfs een grote sprong heb gewaagd en terecht kwam bij een professionele moderne-dansgroep in Parijs: L’Esquisse. Volgt een periode van 3 jaar waarin ik over de hele wereld reisde als danser, een geweldige tijd.

Nog een sprong: van de dans naar de radio. Vanaf eind jaren ’80 ben ik steeds meer gaan doen bij de NCRV; ’t begon met een documentaire over Flaubert (terug in mijn oude stiel), en leidde tot talloze literaire portretten, reportages, hoorspelen en een poezierubriek. Intussen is mijn bemoeienis met theater gewoon door blijven gaan, tegenwoordig vooral als tekstschrijver en dramaturg.

Ik heb vijf jaar lang A4 gepresenteerd, een live-programma op NPO Klassiek, met nieuws over muziek. Wereldmuziek, jazz, klassiek, modern, alles deed mee. Troost, genot, speelsheid, diepzinnigheid, het hele spectrum van ’t leven wordt weerspiegeld in muziek.

Kortom: het was een nieuwe passie! Zeven-en-een-half jaar lang heb ik die passie uitgeleefd ‘s avonds laat op NPO Klassiek in Amoroso, tegenwoordig doe ik dat in Passaggio Late Night. Nog een hartstocht: interviewen. Een schitterend en fascinerend vak, dat ik 10 jaar lang heb beoefend in de nacht, in Casa Luna. Nu doe ik het bij daglicht voor De Correspondent, de nieuwe digitale krant van Rob Wijnberg. Last but not least: ik leef samen met een musicus en een dochter.