#10 - Schepping van de wetenschap met Jan Beuving (vanuit Museum Catharijneconvent) (S04)
- Podcasts
- Scheppingsdrift
- #10 - Schepping van de wetenschap met Jan Beuving (vanuit Museum Catharijneconvent) (S04)
za 25 mei 2024
Tussen religie en wetenschap heeft het altijd geknetterd. De twee hebben innig samengewerkt maar kunnen ook keihard botsen. En tot op de dag van vandaag hebben ze onverwacht veel met elkaar gemeen. In de laatste stop van onze Museumtour doen we het Catharijneconvent aan, voor de tentoonstelling Schepping van de wetenschap.
Te gast is cabaretier, liedschrijver én wiskundige Jan Beuving. En Jan is christelijk opgevoed en nog steeds een kerkganger. In zijn voorstelling Restante vertelde hij over hoe deze – voor veel mensen onverwachte – combinatie.
We hebben het deze aflevering over verwondering over het leven en de natuur; over hoe nieuwe feiten je wereldbeeld aan het wankelen kunnen brengen; en over hoe kunst zich daartoe verhoudt. Speciale aandacht dit keer voor een onderbelicht genre in onze podcast: liedkunst.
In deze aflevering hoor je over:
- Ongelovige Thomas van Hendrick ter Brugghen (ca. 1622)
- Vessel to flesh van Kathrin Schlegel (2023)
- Striep van Jan Beuving (2021)
- Planetarium van Eise Eisinga (1774-1781)
- Philosophische bedenkingen over de conjunctie van de planeten Jupiter, Mars, Venus, Mercurius en de Maan van Liefhebber der Waarheid (1774)
- On the Beach at Night alone uit A Sea Symphony van Ralph Vaughan Williams (1903-1909)
- De Zondvloedmens
- Een geschiedenis van de wereld in 10 1/2 hoofdstuk van Julian Barnes (1989)
- Gereformeerd van Kees Torn (2009)
- Agnus Dei uit Missa Charles Darwin van Gregory W. Brown (2017)
- Henrietta Lacks van Iris Kensmil (2023)
- Mooi van Maarten van Roozendaal (2006)
Ergens moet het zijn
waar graven ze naartoe, de mollen in de nacht
die blind zijn maar het verste wormenlijf
in hun neus voelen trillen
waar komen ze vandaan
de reuzensalamanders in de rotsen
de vier planeten en de maan
de mogelijkheid dat alles uit een bron
of uit zichzelf geboren wordt
en ook weer zal vergaan
ergens moet een veld zijn, zacht als mos
waar ledematen kunnen rusten
moe van meten, tellen en gebaren
wortels brengen licht naar diepere lagen
er liepen mensen over de aarde
die hun theorieën lieten varen
of juist hun Arken - zodat ze niet zonken -
tot varende Hiltonhotels moesten maken
nadat er weer nieuwe diersoorten
waren gevonden
ik wil de waarheid liegen
en de woorden zingen
er moet meer zijn
dan ik zien kan met mijn ogen
het lijf waarin ik woon
is als een huis met ramen
het zijn de vormen van de ramen
die de tuin waarop ik uitkijk bepalen
dus blijf ik onderzoeken
blijf ik schetsen
blijf ik geloven
blijf ik malen
- Anne Broeksma