Lisa Jacobs: 'Vanuit één stuk groeit de rest van het festival'

Om het festival te openen koos Jacobs een stuk voor viool solo van componist Daan Manneke. “Ik vond het leuk om met iets hedendaags te beginnen”, vertelt ze. “Manneke komt uit Zeeland, dus dat sluit aan bij het festival. Zijn stuk heet La mélodie passagère, dat past ook mooi bij het festivalthema, crossroads. Ontmoetingen, afscheid, vergankelijkheid, het zit er allemaal in. En vanuit dat ene stuk voor één viool groeit daarna het hele festival.”

Dat groeien gaat vrij snel, want na die intieme openingsmuziek volgt meteen spektakel. Jacobs krijgt gezelschap van zeven bevriende musici voor het Octet in F van Schubert. “Die muziek is als een minisymfonie, dik zeventig minuten muziek om te spelen. Dat is echt een feestje voor ons allemaal.”

Verbinding

Een van de pijlers van het festival is om verbinding te zoeken met Zeeland. “We gaan de hele regio door om te spelen op bijzondere locaties. Vooraf hadden we een hele lijst opgesteld van plekken waar we zouden kunnen spelen. Als artistiek leider dacht ik ondertussen na over de muziek die ik zou willen programmeren en daar zochten we vervolgens een passende locatie bij.”

Onder de locaties zat al eens een oesterboot en dit jaar kunnen bezoekers een concert beluisteren in een voormalig badpaviljoen dat eenmalig toegankelijk zal zijn voor publiek. “Het oude kuuroord is tegenwoordig in privébezit, maar speciaal voor het festival gaan ze eenmalig open voor publiek. Je hebt prachtig uitzicht op zee en je waant je daar helemaal in een andere tijd.”

Naast verbinding met locaties, zoekt Jacobs ook verbinding met andere organisaties in Zeeland. “Zo ontstaan ook nieuwe samenwerkingen, dat vind ik ook belangrijk”, vertelt Jacobs. “Zo haakten we met het festival op 1 juli aan bij de viering van Keti Koti met onder andere muziek van Joseph Bologne, Chevalier de Saint-Georges, de componist die bekendstond als de zwarte Mozart.”

Festivalgevoel

Waaruit bestaat het echte festivalgevoel? “Genieten? Dat doen de anderen misschien net iets meer dan ik”, schatert Jacobs. “Ik bemoei me als artistiek leider overal mee. Het is daarnaast ook héél veel spelen. Ik heb nog tot laat vanavond samen met de andere violisten zitten studeren op het Octet van Enescu dat we spelen tijdens het slotconcert. Het is complexe maar geweldige muziek. Gelukkig is een festival ook heel erg gezellig. Ik maak allerlei nieuwe vrienden, we hebben veel plezier en we stoppen er ook veel liefde in.”

“In de tien dagen na het festival heb ik wel een groot rood kruis in mijn agenda gezet. Dan ga ik even heerlijk bijkomen in de Zwitserse bergen.”

En niet toch nog een concertje ergens later in de zomer? “Oh, er staat nog genoeg op de planning, hoor. Een cd-opname van een vioolconcert, een concert met The String Soloists en bandoneonist Carel Kraayenhof en ik ga naar een kamermuziekfestival in Palermo.”