Vrije Geluiden
VPRO

De Volkomen Ongeordende Tip 400 Van De 21e Eeuw

foto: Aad van Nieuwkerk
  1. Klassiekchevron right
  2. De Volkomen Ongeordende Tip 400 Van De 21e Eeuw

Het is misschien té vers, té nieuw om al een plekje te hebben veroverd in de Klassieke Top 400. Maar zullen we 's gokken wat over 300 jaar nog steeds gewaardeerd wordt?

NB scroll naar beneden voor tips van 'ouder' werk, uit de 20e eeuw!

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

De laatst binnengekomen tips en suggesties zijn nog misschien nog niet zichtbaar in de Spotify-lijst (of soms niet op Spotify te vinden), maar hoe dan ook de moeite waard om hier te vermelden.

Hans Eeuwes doet een reeks mooie suggesties: Prisoner of the State van David Lang; Hoge Uren van Celia Swart (NB leuk om haar verhaal te horen in de podcast De Componistenkamer!); verschillende stukken van Bryce Dessner: Wires en Maximus to Gloucester; en werken van Kate Moore, zoals The Dam en 101. Tenslotte een tip voor een misschien niet zo bekende Nederlandse componiste, die in Wales woont, Jobina Tinnemans: Throwing a window through another window.

William Hendrickx bepleit het opnemen van het indrukwekkende vioolconcerto In Tempus Praesens (2006/07) van de Russische componiste Sofia Gubaidulina in de lijst. 'Het mooiste vioolconcert gecomponeerd na Alban Bergs vioolconcert. De viool is altijd aan het woord. Ze voert je naar donkere helse en hemelse lichte sferen. In het orkest zijn geen eerste en tweede violen, enkel altviolen. Je hoort Celesta, piano, klavecimbel, Wagner tuba's, een immense gong die door twee muzikanten wordt aangeslagen.'

Van Vincent Duindam kwam de suggestie eens naar de (orgel)muziek van Andreas Willscher te luisteren. Eén van zijn stukken is aan de lijst toegevoegd, net als een van de bekendste werken van Joep Franssens, Harmony of the Spheres, een tip van Wil Hoogendoorn. Ouder, zie daarvoor de tweede Spotify-speellijst onderaan, zijn de stukken van John Cale uit begin van de jaren '70, helaas niet allemaal op Spotify te vinden - een tip van Koos Flinterman, die ook wijst op het werk van Brian Eno, die vooral met zijn ambient uiterst productief is.

Drummer Joost Lijbaart noemt Court and spark van Joni Mitchell als kanshebber om over 300 jaar nog mooi gevonden te worden. Is een nummer uit 1972, dus terug te vinden op de lijst onderaan de pagina!

Slagwerkster Tatiana Koleva tipte De Tijd van Louis Andriessen (ouder dan deze eeuw, zie onderaan deze bladzijde), naast het indrukwekkende Let me tell you van Hans Abrahamsen. Maar ook het Slagwerkconcert nr 3 voor marimba en symfonieorkest van Martin Georgiev (en dat staat helaas niet op Spotify, maar het was integraal te horen in onze uitzending van 11 oktober 2020).

Altviolist en componist Oene van Geel tipt een uitgave die niet op Spotify te vinden is, maar wel >op Bandcamp: Escarbando van het duo Witch 'n' Monk, dat bestaat uit Heidi Heidelberg en Mauricia Velasierra. Heerlijk bizarre muziek waarin improvisatie en songwriting naadloos in elkaar vloeien, en waarin contemporaine muziek en pop tot een vreemd geheel worden gesmeed.

Celliste Jacqueline Hamelink noemt Become Ocean van John Luther Adams een stuk 'dat veel indruk op me heeft gemaakt. Duurt wel 45 minuten, maar fantastische luisterervaring. Korter en ook fantastisch: Seeing Things van het album Obsidian van Kit Downes!'

Patrick Bogaart schreef 'Een stuk dat m.i. echt niet mag ontbreken is de aria “Batter my heart” uit de opera Dr. Atomic van John Adams. Toen deze in Amsterdam werd uitgevoerd en op de radio uitgezonden kreeg ik bij deze aria dusdanig kippenvel dat ik direct een kaartje kocht voor de eerstvolgende uitvoering, een paar dagen later. Sindsdien luister ik dit stuk nog vaak via YouTube. Nog steeds elke keer kippenvel.'

Maaike van Gilst tipt componist Tõnu Kõrvits: 'heeft een prachtige CD opgenomen met door hem geschreven koorwerk, prachtig begeleid door Anja Lechner, cello. Heel buitengewoon is Seven Dreams of Seven Birds.'

Van basklarinettiste Fie Schouten zou althans nu op dit moment het Concerto pour accordéon van Georges Aperghis wel op 1 zou mogen staan, "misschien ook wel omdat ik zelf erg met Aperghis bezig ben geweest afgelopen periode (zijn Façade-Trio (2bkl, perc 1998) opgenomen voor mijn nieuwe cd). Het Concerto pour accordéon is heftige materie, maar gaaf, voor ‘kwarttoon-accordeon’ en orkest en orgel (speciaal mooi orgel dat in München in de concertzaal staat). Hij spreekt er heel gezellig en vriendelijk over in een Youtube-filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=Mgqi9mhmqqM. Interessant wat hij zegt over de accordeon: eerst kende hij het als volkmuziekinstrument maar daarna leerde hij allerlei specialisten in de nieuwe muziek kennen en raakte hij gefascineerd. In dit stuk is de accordeon de ‘verbinder’ is tussen het orkest en het (bijzondere) orgel in de Münchener concertzaal. Aperghis componeert door verschillende ideeën naast elkaar te zetten (dus geen ‘ontwikkeling’), zijn werken zijn als een mozaiek."

Ook een tip uit de 21e eeuw? ... vrijegeluiden@radio4.nl

Een tip die eigenlijk al 'te oud' is (van vóór 2000) maar toch niet gemist mag worden?

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Ster advertentie
Ster advertentie