Mezzosopraan Elsbeth Gerritsen (53) overleden, wilde nog één opera zingen
- Klassiek
- Mezzosopraan Elsbeth Gerritsen (53) overleden, wilde nog één opera zingen
De Nederlandse mezzosopraan Elsbeth Gerritsen is op 53-jarige leeftijd overleden; ze leed aan borstkanker. Tot kort voor haar overlijden bleef ze actief. Ze zette een project op om opera Così fan tutte van Mozart te zingen, haar laatste wens.
Als solist zong ze onder meer bij Asko|Schönberg, het Doelen Ensemble en Camerata Trajectina. Ook behoorde Gerritsen tot de vaste kern van het Nederlands Kamerkoor en de Nederlandse Bachvereniging, en maakte ze deel uit van vocaal kwartet Quink.
Gegrepen door Mozart
Elsbeth Gerritsen studeerde eerst muziekwetenschap aan de Universiteit van Utrecht. Later volgde ze de opleiding zang aan het conservatorium van Amsterdam, waar ze studeerde bij Margreet Honig en lessen kreeg van Jard van Nes.
Elsbeth begon ooit met zingen omdat ze gegrepen was door de opera’s van Mozart. "De personages maken de raarste dingen mee, en wat er uit hun monden klinkt zijn de mooiste melodieën denkbaar," zei ze. Maar zelf opera zingen, daar kwam het vaak niet van. "Dat komt nog wel", dacht ze.
En toen werd ze ongeneselijk ziek. Ze kreeg te horen dat ze nog maar een paar jaar had. De focus werd verlegd van genezing naar pijnbestrijding en kwaliteit van leven. Elsbeth Gerritsen dacht na, en concludeerde dat het zingen van Mozart kwaliteit van leven ís.
Droom
Een laatste droom was om de rol van Dorabella te zingen in een bewerking van Mozarts Così fan tutte. Om die te verwezenlijken werd een crowdfundingsactie op touw gezet. Samen met dirigent Paulien Kostense en regisseur Marijke Beversluis lanceerden ze het operaproject Così 24. Dat lukte: vorige maand ging het project in première in De Duif in Amsterdam, met Gerritsen als een van de solisten.
Elsbeth Gerritsen overleed op zaterdag 21 december.
They are at rest
In de video hieronder is Elsbeth Gerritsen te horen in het koorwerk They are at rest van Edward Elgar. Voor haar was dat de ingang naar koormuziek. Toen ze voor het eerst dit werk zong in een studentenorkest in Utrecht, was ze meteen verkocht: “Je denkt al snel aan de grote orkestwerken: de Enigma Variations, Vioolconcert, Celloconcert, Pomp and circumstance marches… groot, pompeus en met veel mensen. Maar van de koorwerken van Elgar is bekend dat het bijvoorbeeld bovenaan de trap werd gezongen."
They are at rest is een lied dat een visioen van het hiernamaals bezingt. De overledenen hoeven alleen nog maar te luisteren naar fijne klanken, zoals het ruisen van het riet en gezang van engelen.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.