Veelzijdige sopraan Gabriele Schnaut (72) overleden

Haar stem groeide mee met haar ontwikkeling. Ze begon als alt, daarna in de jaren zeventig was ze mezzosopraan en vervolgens trad ze op als een sopraan van dramatische operarollen. In 1977 maakte ze haar debuut in Wagnerwalhalla Bayreuth. Tot haar laatste optreden daar in 2000 zong ze onder meer Wellgunde in Götterdämmerung, Venus in Tannhäuser, Sieglinde in Die Walküre en Ortrud in Lohengrin.

De in Mannheim geboren zanger boekte ook grote successen in Hamburg. Haar optredens als Isolde in Wagners Tristan und Isolde bij de Hamburgse Staatsoper waren legendarisch. "Dit zijn ongelooflijk aantrekkelijke rollen", zei Schnaut tegenover de NDR over die tijd. "Isolde, Brünnhilde - dit zijn rollen die je een leven lang kunnen vergezellen, waarin je altijd iets ontdekt."

Naast Wagner had ze ook opera's van Richard Strauss op haar repertoire staan. Zo zong ze in 1997 in een productie van Elektra in de Beierse Staatsoper in München. Voor haar rol als Elektra kreeg ze lovende kritieken. Ze had zich zo goed ingeleefd dat het volgens recensenten angstaanjagend was om haar op het podium te zien. Ze identificeerde zich telkens weer erg met haar rollen. Hoewel ze op het podium wreed kon zijn, was ze zelf als persoon juist heel toegankelijk.

Ook in Nederland was ze geen onbekende. Bij de Nederlandse Opera zong ze onder meer in Strauss' Die Frau ohne Schatten en ook daarmee had ze veel succes. Ze kwam vaak naar ons land terug om bijvoorbeeld in Wagner-opera's te zingen. Toen ze in 1996 mocht optreden tijdens een Gala Concert van het Residentie Orkest zie ze tegen het NRC: "Ik ben een zangeres voor het podium. Ik heb de zaal nodig, de opwinding, de spanning van het moment. Aangespoord door anderen heb ik een tijdlang een platencarrière nagejaagd en vooral opnames gemaakt waarvan ik later spijt kreeg."

Aantrekkingskracht van moderne muziek

Ze probeerde rollen steeds weer op een andere manier te benaderen. “Ik neem geen vaste interpretatie mee naar een nieuwe productie, ik heb niet één stijl, niet één Isolde, één Elektra. Ik probeer steeds opnieuw voor alles open te staan." Die zoektocht naar nieuwe invalshoeken verklaart misschien waarom moderne muziek zo'n aantrekkingskracht op haar uitoefende. De laatste keer dat ze in Nederland was, zong ze in de NTR Zaterdagmatinee de rol van Euphrat in de grootschalige opera Babylon van Jörg Widman. Geen gemakkelijke opgave. Bas van Putten schreef in De Groene Amsterdammer dat het de gekmakend complexe partituur was die deed duizelen.

Schnaut wilde haar kennis graag doorgeven aan de volgende generatie. Tussen 2005 en 2014 gaf ze les aan de Universität der Künste in Berlijn.

Hans Haffmans besteedde in Podium aandacht aan het overlijden van Gabriele Schnaut. Hij liet een gedeelte horen uit Gioachino Rossini's Petite messe solennelle.