Onderzoek laat zien dat ook dissonante akkoorden aantrekkelijk zijn
- Klassiek
- Onderzoek laat zien dat ook dissonante akkoorden aantrekkelijk zijn
Muziek hoeft niet makkelijk in het gehoor te liggen om aantrekkelijk te zijn. Dat toont nieuw onderzoek aan van wetenschappers uit onder meer Duitsland en de Verenigde Staten. Ze deden experimenten onder ruim 4.000 proefpersonen. De deelnemers kregen akkoorden voorgelegd en moesten die beoordelen.
De conclusie wijkt af van wat de Griekse filosoof en wiskundige Pythagoras ooit stelde. Hij concludeerde dat toonhoogtes in een bepaalde wiskundige verhouding tot elkaar moeten staan. Dat soort samenklanken vind je in westerse muziek.
Maar volgens de onderzoekers is de klankkleur van grote invloed. Afhankelijk van de klank kunnen ook akkoorden in de smaak vallen die volgens Pythagoras helemaal niet mooi zijn.
Sterker nog: “we geven de voorkeur aan kleine afwijkingen in de muziek”, zegt een onderzoeker. “We houden van een beetje imperfectie, omdat dit de muziek tot leven brengt.” Natuurlijk is ook van invloed in welke muziekcultuur je opgroeit. Als je bijvoorbeeld Oosterse toonschalen gewend bent, leer je die juist vooral waarderen.
Lees het wetenschappelijke rapport over het onderzoek
Dat dissonanten aantrekkelijk kunnen zijn, is eigenlijk niet nieuw. Wolfgang Amadeus Mozart was er al van op de hoogte. Hij voltooide in 1785 zijn Dissonantenkwartet. Het werk kreeg die bijnaam door de ongebruikelijke akkoorden aan het begin.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
