Hoe bouw je een viool? Hoor het verschil tussen traditioneel en nieuw op expositie in Weesp

In het pittoreske Weesp huizen twee vioolbouwers. De een, Theo Marks, heeft het ambacht geleerd in Italië. Hij bouwt zijn instrumenten traditiegetrouw van planken uit een sparrenbos in Noord-Italië, waar al sinds de tijd van Stradivari hout vandaan wordt gehaald voor dit doel.

De ander, industrieel ontwerper Frank van der Horst, gebruikt datzelfde hout. Maar hij verwerkt het op een hypermoderne manier: zijn digitale freesmachine is de vervanging van alle schaven, beitels en gutsen die Theo Marks met de hand oppakt. De machine freest volgens het 3D-model dat Van der Horst ontworpen heeft: je kunt het gratis downloaden via zijn website.

Van der Horst is al decennialang bezig met het ontwikkelen van een asymmetrische viool. Het verschil met de traditionele violen zoals Stradivari ze bouwde, is dat deze twee klankbladen heeft, in plaats van één. "Het zorgt voor een rondere, diepere toon", legt Van der Horst uit. "Prettig voor als je wil opnemen. Het klassieke model geeft een spitser geluid en is gemaakt om de achterste rij van de concertzaal te bereiken."

Zijn model heeft Van der Horst ontworpen voor iedereen die het leuk vindt om te experimenteren. "Het moet leuk zijn om erop te spelen. Het is niet voor orkestmusici, daarvoor wijkt het te veel af. Maar gewoon voor de mensen die eens wat anders willen. Zo heeft Oene van Geel er een. Die vindt dat leuk."

Maar welke vorm levert de beste klank? Wat zijn de verschillen? In Museum Weesp, in het stadhuis van Weesp, zijn beide technieken tot en met 8 september 2024 te zien en te horen in de tentoonstelling De Vorm van Klank.