Dit is het culturele landschap van Farid Tabarki

Wie is Farid Tabarki?

Farid Tabarki onderzoekt de tijdgeest. Hij werd al eens uitgeroepen tot Trendwatcher van het Jaar en de Volkskrant plaatste hem in het rijtje van 200 meest invloedrijke Nederlanders.

Eerst wilde hij carrière maken als directeur van een filmfestival, om zo de wereld te leren kennen, maar dat plan verdween uiteindelijk in de prullenbak. Hij ging politieke wetenschappen studeren aan de UvA en specialiseerde zich in trendwatchen. Oftwel het duiden van de tijdgeest en het vooruitkijken naar dat wat de toekomst in petto heeft.

1. Het schilderij La Liberté guidant le peuple van Eugène Delacroix

Volgens Tabarki refereert het schilderij naar zijn werk. Met name door de sterke symboliek. "Het is natuurlijk een iconisch beeld, ik heb het vaak op veel plekken voorbij zien komen en iedereen kent het wel."

Tabarki geeft regelmatig lezingen over radicale decentralisatie en hoe we als individu meer kunnen doen. "Neem bijvoorbeeld het zelf energie opwekken. Je wilt en krijgt zeggenschap over je eigen bezit en leven. Dus vrijheid! En de vrijheid leidt het volk, het is een revolutie." Tabarki zoekt daarin ook de discussie op: "Wil je of kan je wel echt zelf meer doen? Energie opwekken is wel erg leuk en zogenaamd revolutionair, maar als je in een huurhuis woont, kan je die investeringen daarvoor helemaal niet terugverdienen. Dus hoezo vrijheid?"

2. Werk van de Libanese kunstenares Etel Adnan

Het werk van Etel Adnan vindt Tabarki prachtig. "Ik word altijd als een magneet naar haar werk getrokken" Hij noemt in het bijzonder een expositie van haar in het Van Gogh museum. Tabarki heeft een fascinatie voor Libanon ontwikkelt, mede door zijn vader. "Mijn vader is een Tunesiër, en ik heb vanuit zijn historie wel iets met Libanon. Tunesië heeft een geschiedenis met Carthago, vroeger in Libanees gebied gelegen. Die stad, in het huidige Tunesië, was een van de belangrijkste steden van de oudheid". Tabarki is er zelf ook al eens geweest en hij voelde zich er meteen thuis. "Ondanks dat het ook zo’n complexe samenleving is, voel je dat het land het kruispunt is van heel veel culturen."

Meer over Etel Adnan

3. Het project I Dance Alone van de Servische kunstenaar Bogomir Doringer

"Als ik aan Beiroet denk, denk ik ook aan uitgaan. En als ik aan uitgaan denk, denk ik aan techno. Ik ben een enorme liefhebber van die muziek, ik ging veel uit in Club Nighttown in Rotterdam en dan dansten we erop los."

Toen Tabarki een jaar of zestien was raakte hij in de ban van techno muziek. Zijn ouders moesten erg wennen aan de heftige muziek die hij veelvuldig afspeelde. Deze in het bijzonder: "In I Dance Alone wordt er vanuit het vogelperspectief gekeken naar dansende mensen. Ze zijn visueel geobserveerd in verschillende clubs en culturen. En dat is heel spannend, want je ziet hoe alles met camera’s is vastgelegd, ook mijn eigen clubcultuur met techno."

4. Chineke! Orchestra

Vorig jaar stond het Chineke Orchestra nog in De Doelen. "Het is een dominant zwart orkest en het geeft een bepaalde representatie, de kans om ergens te komen."
Deze stichting creëert carrièrekansen voor musici van verschillende etnische achtergronden. "Zij schuiven auteurs naar voren die in de canon van belangrijke personen zouden moeten staan." Hij vind een bi-culturele opvoeding belangrijk. "Dat is een verrijking, ook in de muziek."

Benieuwd naar meer? Luister dan zondag om 18.00 uur naar Panorama Zondag.