Panorama Zondag

Het culturele landschap van Daniel Rowland

foto: Panorama Zondag

Klassiek
Het culturele landschap van Daniel Rowland

Daniel Rowland is violist. Een zeer veelzijdige, charismatische en avontuurlijke musicus, met een breed repertoire. Hij werd geboren in Londen en groeide op in het Twentse Weerselo. En ookal treedt hij nu overal ter wereld op, hij koestert ook de plek waar hij opgroeide. Jaarlijks organiseert hij daar het Stiftfestival voor kamermuziek. Zijn culturele landschap voert ons langs het 3e Strijkkwartet van Benjamin Britten, schilderkunst van Gustav Klimt, een boek van Rose Tremain en de speech die de Oekraïense president Zelensky hield, bij de uitreiking van de Grammy Awards.

Kunstwerk 1: 3e Strijkkwartet Benjamin Britten op. 94 - La Serenissima

Deze muziek brengt Daniel in Venetië; de allermooiste stad ter wereld. De stad is een bakermat van veel muziek. Dit stuk ademt een herfstavond, waar je in weg kan kruipen. Hij houdt met heel zijn hart van die plek. De veelheid aan muzikale connecties, met ook Vivaldi en Mahler, maar ook de architectuur, de sfeer.

Lees ook

Componist - Benjamin Britten

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Kunstwerk 2: Portret van Adele Bloch-Bauer van Gustav Klimt

Adele Bloch-Bauer vindt hij een fascinerende vrouw. Ze was mecenas van Klimt en noemt haar een van de mensen die door generaties heen blijft inspireren, omdat ze het voor kunstenaars mogelijk maakte om hun werk te kunnen creëren. Het werk staat voor Daniel symbool voor het fin de siècle in Wenen; een stijlperiode en een Weense periode waar hij enorm van houdt. De cultuur en sfeer die toen heerste - waarin zoveel kon ontstaan - is nu soms ver te zoeken. Via dit werk komt hij ook bij het boek ‘Die Welt von Gestern’ van de Joodse Stefan Zweig die die vooroorlogse tijd in Wenen beschrijft. Als Daniel in London is, verblijft hij altijd in de salon van het 93-jarige nichtje van Zweig. In haar boekenkast staan allemaal eerste drukken van zijn werk. Zij vertelt hem ook over de andere kant van deze periode. En hoe ze nog net 2 dagen voordat Hitler Oostenrijk binnenviel, naar Engeland konden vluchten.

foto: https://www.alberttencate.com/gustav-klimt-adele-bloch-bauer-i-1903-1907/

Het portret van Gustav Klimt van Adele Bloch-Bauer I

Kunstwerk 3: Speech Zelensky bij de Grammy’s

Dit kunstwerk gaat voor Daniel over musici in de oorlog. “Our Musicians Wear Body Armor Instead Of Tuxedos", zei Zelensky bij de uitreiking van de Grammy’s. Daniel kent natuurlijk veel gevluchte musici. De oorlog in Oekraïne komt op die manier heel dichtbij hem en raakt hem. Vandaar ook het Benefietconcert dat hij organiseerde in Enschede. Om toch iets te kunnen doen. Hij houdt de naïeve hoop dat muziek verbindt en verbroedert. Deze oorlog zet ook zijn grote liefde voor Rusland en de Russische muziek in een ander licht. Vroeger thuis in Twente luisterde hij naar radio Moskou en fantaseerde hij dat hij ook Russische bloed had. Die liefde voor de Russische muziek blijft, maar hij heeft toch ook het gevoel dat hij er zich opnieuw toe moet verhouden.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Kunstwerk 4: Boek ‘Music and Silence’ van Rose Tremain

Volgens Daniel's vrouw Maja Bogdanovic is dit een boek waar hij zoveel over praat dat het haar irriteert. Het verhaal speelt zich af op het Kasteel Rosenborg in Kopenhagen. Koning Christian IV was een enorme muziekliefhebber. Hij nodigde vaak de beste musici uit op zijn kasteel om voor hem te spelen. Niet in de salon, maar onder in de wijnkelder tussen de vaten. En hij had een ingenieus gangenstelsel aan laten brengen in de muren, zodat die muziek te horen was in de verblijven waar hij zich bevond met andere hoogwaardigheidsbekleders. En er is een lovestory, want een jonge luitspeler die aan het hof komt, wordt verliefd op de gezelschapsdame van de overspelige koningin. Daniel houdt van de romantiek in dit boek. Niet alleen in de zin van het liefdesverhaal, maar ook de hele entourage. Hij is ook op het kasteel geweest. De titel slaat voor hem ook op het vinden van balans. In de muziek moet je naast overweldigende en volle muziek, ook ruimte vinden voor de verstilling en de tederheid. In zijn eigen leven merkt hij, dat de komst van hun dochter hem rust brengt. Naast al het reizen en spelen en roem, is er nu ook iets dat belangrijkers is en dat hem naar huis roept. Dat maakt ook dat hij kritischer kijkt naar alle concertverzoeken.