Het culturele landschap van Stef Collignon

Kunstwerk 1: Symfonie no 8 Die Unvollendete van Schubert

Als Stef Collignon luistert naar deze symfonie komen er een heleboel verhalen samen. Hij wilde als kind viool spelen maar dat mocht van zijn vader, een verdienstelijk amateurpianist die Elly Ameling nog een paar keer heeft begeleid, pas nadat hij piano had leren spelen. Hij heeft een oudere zus en een jongere broer die allebei ook in de muziek zitten. Vader leeft nog maar dementerend. Moeder speelde een klein beetje piano, omdat vader dat graag wilde. Stef viel vaak ’s avonds in slaap bij het geluid van de etudes van Chopin die zijn vader speelde. Hij kreeg vioolles van Elisabeth Hajdu, concertmeester bij het Rotterdams Philharmonisch orkest. Dat kwam omdat zij en haar man Istvan woonden in de buurt woonden.

Kunstwerk 2: Tempel van Antonius en Faustina in Rome

Stef houdt van Rome en is er al ontelbare keren geweest. Onder iedere tegel ligt een verhaal. Hier het verhaal van de tempel, een christelijke kerk die is gebouwd in een heidense tempel die een keizer voor zijn vrouw bouwde en daarna hen beiden tot god verklaarde. Faustina was daarmee de eerste keizerin die een permanente aanwezigheid - in de vorm van een tempel - had op het Forum Romanum, het politieke centrum van de Romeinse wereld. Hij leerde dat van de leraar Grieks, meneer Zijl. Een leraar die ieder jaar een bos witte rozen op het graf van Edith Piaf legde.

Kunst werk 3: Rain, Steam and Speed van William Turner

Hij weet nog steeds niet precies waarom hij zo werd geraakt door het werk toen hij het voor het eerst zag in de National Art Gallery in Londen. In zijn ogen een van de mooiste musea die hij kent. Misschien speelde dat ook mee, maar het blijft bijzonder dat een ‘vaag’ schilderij van een trein in de mist hem zo kon beroeren. Het bezorgde hem een soort van mystieke rust. Heeft het te maken met de keuze van de schilder om bewust niet heel duidelijk/uitgesproken te zijn?

In zijn werk voor Amerborgh, als cultureel ondernemer, blijft hij graag op de achtergrond. Als dirigent staat hij direct in de spotlights, daar kan hij ook van genieten. Als hij maar geen BN-er wordt, hij moet er niet aan denken om niet meer anoniem over straat over te kunnen of boodschappen te kunnen doen. Over een paar weken viert Soldaat van Oranje, waar hij ook mee te maken heeft, de twaalfde verjaardag. Ze kijken naar waar het publiek vandaan komt. Opvallend is dat Amsterdam in alle overzichten zwaar ondervertegenwoordigd is. Voor cultuur komen ze dus ook niet buiten de ring.

Kunstwerk 4: Lycidas, gedicht van John Milton

Stef leerde het gedicht van John Milton kennen in het tweede jaar van zijn studie Engels in Leiden. Op dat moment leerde hij de schoonheid van poezie kennen. De les werd overgenomen door professor Jan van Dorsten. Binnen 5 minuten had hij de hele collegezaal aan zijn lippen hangen. Toen het college was afgelopen, ze waren nog maar bij de tweede alinea van het gedicht, nodigde hij zijn studenten uit om na de reguliere les op zijn werkkamer verder te vertellen. Dan zaten ze daar tot 4 uur ’s middags. Daar leerde hij hoe je iemand kunt aanraken met een mooi verhaal.