Het culturele landschap van Annabelle Birnie

Kunstwerk 1: Tsjaikovski: Ouverture 1812 | Prinsengrachtconcert 2013

Annabelle is enorm gecharmeerd van het Grachtenfestival. Het hoort bij Amsterdam en eigenlijk ook bij haar. Vanaf begin jaren ’90 was ze er altijd bij; in het begin op een bootje, later toen ze bij een grote financiële instelling werkte, met gasten op een ponton. Het evenement is ook altijd rond haar verjaardag. Dat maakt het extra feestelijk. De keuze voor Tsjaikovski is niet toevallig. Hermitage Amsterdam verbrak vanwege de oorlog in Oekraïne actief de banden met De Hermitage in Sint-Petersburg, omdat dat een staatsmuseum is. Maar door voor Tsjaikovski te kiezen laat ze duidelijk zien, dat die breuk niet gaat over de Russische kunstenaars en componisten. Die hebben met die politiek niets te maken. De breuk met Rusland valt haar zwaar. Niet alleen, omdat er nu geen tentoonstellingen meer uit Rusland komen, maar ook de contacten met de mensen hecht zijn geworden in de afgelopen jaren. En niet elke Rus is het eens met de koers die Poetin vaart. Die mensen hebben het ook moeilijk. Het enige positieve aan de hele kwestie is de enorme steun vanuit de museale sector. Binnen twee dagen stond het Rijksmuseum voor hen klaar en nu is 'Het Gele Huis' van Van Gogh bij hen te zien. En dat is allemaal keihard nodig. Want Hermitage Amsterdam krijgt geen subsidie en is dus echt afhankelijk van de bezoekers die komen.

Kunstwerk 2: Het zwarte vierkant van Kazimir Malevitsj

Dit Zwarte Vierkant van Malevitsj bestudeerde Annabelle al tijdens haar studie. Malevitsj maakte er vier. Het eerste ontwerp ontstond in 1913 en in 1915 maakte hij het echt. In haar tijd in het Drents Museum heeft ze het al eens tentoongesteld (en maakte ze selfies bij het schilderij) en nu was het ook in de Hermitage voor de expo 'Russische avant-garde | Revolutie in de kunst'. Helaas is die afgebroken. Annabelle voelt een band met dit Zwarte Vierkant; het loopt als een rode draad door haar leven. Ze had heel graag ook nu nog een poosje naast het zwarte vierkant gestaan. Of het schilderij mooi is, doet niet ter zake. Het is inhoudelijk zó knap bedacht. Daar gaat het om. Niet de schoonheid is van belang, maar de betekenis. Kunst is een uitwisseling van ideeën tussen vrije geesten.

Kunstwerk 3: Dagboek van een Herdershond gespeeld in Maastricht

Annabelle was bij een van de eerste van deze voorstellingen. Ze is dol op Maastricht en houdt ook erg van theatervoorstellingen die een lokaal verhaal vertellen. Dit gaat over de geschiedenis van de mijnbouw in Limburg. Ze zat naast een 80-jarige mevrouw die er was met haar dochter. De herkenning die ze bij hen zag en dat het zo raakte, dat is bijzonder. En er zijn veel verhalen te vertellen op allerlei manieren. Of het nou Romana Vreede is die een voorstelling maakt over haar autistische zoon Charlie, of 'Het Meisje van Yde', 'Stormruiters' of 'het Pauperparadijs'. Dit soort voorstellingen brengt saamhorigheid en herkenning. En het is een genre dat groeit, waarschijnlijk omdat er ook een heel nieuw publiek wordt aangeboord. Het zien van 'Dagboek van een Herdershond", maakte dat Annabelle zich voornam om nog veel meer van dit soort voorstellingen te gaan zien.

Kunstwerk 4: NFT ‘falling’ van Yuina Wada

Omdat NFT’s (Non-Fungible Token) een steeds groter deel uitmaken van het kunstaanbod en Annabelle wilde weten hoe dit nu eigenlijk werkt, kocht ze een van de tachtig tekeningen waaruit dit filmpje is opgebouwd. Een NFT is een stukje eigendom in de digitale wereld dat je niet echt kunt vastpakken. Ook in haar werk voor De Nieuwe Kerk, krijgt ze steeds vaker de vraag of een eigen NFT misschien ook een manier zou kunnen zijn om inkomsten mee te genereren. Maar voor je ergens goed over kunt meepraten, moet je er eerst ook zelf ervaring mee hebben, vindt Annabelle. Dus maakte ze een crypto-wallet aan en kocht 1 tekening. Die heeft ze overigens nog niet en wordt willekeurig toegewezen. De keuze voor Japanse/ Aziatische kunst is weloverwogen. Yuina Wada komt uit de stal van Takashi Murakami, die heel veel jonge kunstenaars heeft opgeleid. En Annabelle heeft wel iets met Japan, want daar ging ze ook op huwelijksreis naartoe.