Het culturele landschap van Maarten Keulemans

Benieuwd naar de werken waar hij het over heeft tijdens de uitzending? Hieronder vind je een overzicht.

Lavinia Meijer met ‘Metamorphose II’ van Philip Glass

Lavinia Meijer is een Nederlands harpiste. Lavinia werd geboren in Zuid-Korea en kwam als tweejarige bij haar adoptie-ouders in Nederland. Ze groeide op in Arnhem en begon op haar negende met het spelen van harp. Twee jaar later werd ze toegelaten tot de Jong Talent-afdeling van het Utrechts Conservatorium. Ze haalde de diploma's 'Bachelor of Music' en 'Master of Music', beide cum laude, aan het conservatorium in Utrecht en Amsterdam. Lavina Meijer trad op in Europa, Azië en Amerika. Ze speelt als soliste bij verschillende orkesten en word uitgenodigd om te spelen op grote festivals.

"Ik heb Lavinia live zien spelen op een besloten feest. Tijdens het eten zat ik naast haar aan tafel, maar kende d’r niet. Eenmaal aan de praat zei ze: ‘ik speel harp’. ‘Ach wat leuk!’ zei ik. Maar toen stapte ze op het podium en begon ze te spelen... Ik was geheel weggeblazen, het was echt geweldig! Op zo’n moeilijk instrument zulke bijzondere stukken spelen!"

Martin Creed, Work No 2497, Half the Air in a Given Space

“Ik zag dit kunstwerk in het particuliere museum, Voorlinden. Je loopt voor dit kunstwerk door een deur heen, waar je vervolgens in een kamer komt vol witte ballonnen, tot boven je hoofd. De opdracht: loop naar de uitgang. Het is een soort zee van ballonnen. Overal zijn ballonnen om je heen, je ziet verder niets. Je denkt: ‘wat feestelijk, wat vrolijk’, maar na een tijdje word je er een beetje claustrofobisch van. Het is heel fascinerend dat al die gevoelens in een tentoonstellingsstuk kunnen plaats vinden. Ballonnen zijn feestelijk en vrolijk, maar een feest kan ook benauwend zijn.”

Martin Creed is een Britse kunstenaar, componist en performer. Films, installaties, schilderijen, theater en live-action sculpturen zijn allemaal kenmerkend voor zijn werk. Gebruik makend van welk medium dan ook geschikt lijkt. Sinds 1987 heeft hij elk van zijn werken genummerd, en de meeste van zijn titels zijn beschrijvend.

Animatie: The Inner Life of the Cell

“Ik vind het pure fascinatie. De weergave van wat er gebeurt binnenin je cellen. Het is echt onvoorstelbaar wat er allemaal gebeurt. Transport, chromosomen die openklappen en weer dicht gaan, eiwitten die DNA strengen open knabbelen, je ziet een soort machines. Het is een wereld die te klein is om te zien met je blote oog. Zo knap dat mensen dat kunnen begrijpen. Dit is waar de levenloze wereld van de scheikunde overgaat in het leven."

The Inner Life of the Cell is een 8,5 minuten durende 3D computeranimatie die de moleculaire mechanismen illustreert die optreden wanneer een witte bloedcel in de bloedvaten van het menselijk lichaam wordt geactiveerd door een ontsteking. Bij het lesgeven in biologie worden door professoren vaker 3D-animaties gebruikt om bepaalde concepten op een visuele manier aan hun studenten te demonstreren. In het geval van The Inner Life of the Cell streefden de makers echter naar een meer filmisch, in tegenstelling tot academisch, gevoel.

Bekijk hier 'The Inner Life of the Cell'

Annihiliation

Annihilation is een Amerikaans-Britse sciencefiction-horrorfilm uit 2018, geschreven en geregisseerd door Alex Garland, gebaseerd op de gelijknamige roman van Jeff VanderMeer. Het verhaal gaat over een groep van vijf vrouwen bestaande uit een psycholoog, een natuurkundige, een geomorfoloog, een bioloog en een verpleegkundige die op een gevaarlijke expeditie worden gestuurd. Ze betreden namelijk een gebied waar de normale natuurwetten niet meer gelden…

“Ik vind het idee van deze film erg grappig: dat spel van de evolutie dat op hol geslagen is. Evolutie is de grote gangmaker van de natuur. Het haakt aan bij de microwereld. Microben wisselen materiaal met elkaar uit, maar wat zou er gebeuren als dieren en planten materiaal met elkaar kunnen uitwisselen? Dat laten ze zien in de film. Een interessant concept en vooral het apocalyptische trekje is waar ik van hou.”