Waarom het Adagio for Strings Platoon nóg aangrijpender maakt

Bekijk de trailer van Platoon

Waar gaat Platoon over?

De Amerikaanse oorlogsfilm Platoon speelt zich af tijdens de Vietnamoorlog, die duurde van 1955 tot 1975. Het gaat over de idealistische Amerikaanse student Chris Taylor die zich vrijwillig aanmeldt om te gaan vechten in Vietnam. Aldaar blijkt er echter enorme verdeeldheid te zijn in het peloton, onder andere over de hoeveelheid geweld die wordt gebruikt en de moraliteit van de oorlog.

De Vietnamoorlog kwam de Verenigde Staten op veel kritiek te staan; velen vonden het een zinloze oorlog, wat ook in Platoon naar voren komt. De film kwam net iets meer dan tien jaar na het einde van de oorlog uit en maakte enorme indruk; de regisseur, Oliver Stone, baseerde het verhaal op zijn eigen ervaringen in de oorlog. Platoon werd onder andere bekroond met vier Oscars en drie Golden Globes.

Welke muziek hoor je in Platoon?

Het centrale stuk van Platoon is het Adagio for Strings van de Amerikaanse componist Samuel Barber. Je hoort het aangrijpende muziekstuk door de hele film heen. Het is zo met de film verweven, dat veel mensen het Adagio for Strings kennen van Platoon. Nadat de film was uitgekomen, heeft het stuk in veel hitlijsten gestaan.

Het Adagio for Strings is niet de originele versie van het stuk dat Barber in 1936 componeerde. Het is oorspronkelijk het tweede deel uit zijn strijkkwartet. Het was de beroemde dirigent Arturo Toscanini die méér zag in dit Adagio en Barber aanmoedigde om er een versie voor strijkorkest van te maken. Dat deed hij, en dit Adagio for Strings ging twee jaar later in première. Omdat deze uitvoering live werd uitgezonden op de radio, maakte een miljoenenpubliek in Amerika meteen kennis met het muziekstuk. Zo werd het Adagio for Strings al een hit voordat het zo'n grote rol zou spelen in Platoon.

Waarom is het Adagio for Strings zo aangrijpend?

Het Adagio for Strings is vaak op droevige momenten te horen, zowel in films als op stemmige gelegenheden. Alles aan het stuk straalt leed uit. De melodie lijkt eindeloos door te gaan, alsof die zich wentelt in verdriet. Ook het langzame tempo, de wringende samenklanken en de emotionele klank van de strijkinstrumenten maken het stuk hartverscheurend. En naarmate het stuk vordert, wordt de muziek steeds hoger en harder, totdat het klinkt als een uitroep van wanhoop. Of het nu een begrafenis, een herdenkingsdienst of een indrukwekkende oorlogsfilm is, het Adagio for Strings heeft de kracht om al die emoties uit te drukken.