Filmsoundtracks (o.a. La Garce) gecomponeerd door Philippe Sarde

Alles over de Franse thriller La Garce

Frankrijk 1984. Drama van Christine Pascal. Met o.a. Isabelle Huppert, Richard Berry, Vittorio Mezzogiorno, Jean Benguigui en Jean-Claude Legay.

Dit is het bijzonder ingewikkelde verhaal van een zeventienjarig meisje dat verkracht wordt door een politieagent, een bons als vriend neemt, vervolgens van naam verandert, nadat zij en haar vriend een ouder echtpaar hebben vermoord, en uiteindelijk de politieagent weer tegenkomt en met hem wegloopt. Van een chronologische volgorde is hier totaal geen sprake. Het is een onwaarschijnlijk verhaal over gespuis in Frankrijk dat op Chicago in de jaren 1930 lijkt. En dat terwijl het zich afspeelt in de wijk van de confectiemagazijnen van de Sentier, die in werkelijkheid heel rustig is. (bron: VPRO Cinema)

Wil je La Garce zien? Dat kan op Netflix.

Alles over de muziek van Philippe Sarde

De Franse thriller La Garce uit 1984 krijgt eindelijk een soundtrackrelease. Of eigenlijk: een mooie cdbox. De box bevat de originele muziek uit 3 films, allen gecomponeerd door Academy Award-genomineerde Philippe Sarde (The Tenant, Quest for Fire, Tess, Lord of the Flies, Pirates, Ghost Story, Barocco, Nelly & Monsieur Arnaud). Uiteraard in beperkte oplage, maar wel met nieuwe andere remasters van de componist van o.a Choice of Arms (Le Choix des arme) uit 1981, geregisseerd door Alain Corneau en met in de hoofdrollen Yves Montand, Catherine Deneuve en Gerard Depardieu, evenals muziek uit de speelfilm Garçon!, geregisseerd door Claude Sautet en met in de hoofdrollen Yves Montand, Nicole Garcia, Jacques Villeret en Marie Dubois.

Wie is Philippe Sarde?

Philippe Sarde (Neuilly-sur-Seine, 21 juni 1948) is een Frans filmcomponist. Hij is de oudere broer van filmproducent Alain Sarde en de zoon van Andrée Gabriel, operazangeres aan de Opéra de Paris. Al heel vroeg woonde hij haar repetities bij.

Op vijfjarige leeftijd begon hij onder de hoede van zijn vader en van Georges Auric piano te spelen en wat later harmonie, compositie, fuga en contrapunt te studeren. Tegelijkertijd raakte hij gefascineerd door de wereld van de film en droomde hij al van een leven als cineast. Hij kon echter nog niet kiezen tussen de film en de muziek. In 1965 maakte hij twee zwart-wit korte films die hij zelf van muziek voorzag. Die muziek werd enkele jaren later toevallig door een producer van Claude Sautet opgemerkt.

Toen Sautet geen beroep kon doen op Georges Delerue, die de filmmuziek had geschreven voor zijn eerste succes, de politiefilm Classe tous risques (1960), vroeg hij Sarde voor de muziek van het romantisch drama Les Choses de la vie (1969). Sarde schreef de score voor 70 musici in amper een maand tijd. De film en het liedje La Chanson d'Hélène waren een groot succes.

Pierre Granier-Deferre vond Sarde zo goed dat hij in twee jaar tijd Sarde vier keer om filmmuziek verzocht. Zo werd Les Choses de la vie het startschot van een heel succesrijke carrière waarvan de eerste twintig jaar ontzettend creatief en vruchtbaar waren. Sarde haalde in die periode de ene na de andere nominatie voor de César voor beste filmmuziek binnen en behaalde de prijs ook een keer. 1981 werd zijn topjaar: hij schreef muziek voor twaalf films, waaronder de spectaculaire muziek voor de avonturenfilm La Guerre du feu (1981).

Daarna werkte Philippe Sarde nog samen met Franse cineasten als André Téchiné, Jacques Doillon, Bertrand Tavernier, Yves Boisset en Robert Bresson, Georges Lautner, Jacques Rouffio en Laurent Heynemann. Marco Ferreri en Roman Polanski waren de twee buitenlandse vrienden met wie hij het liefst samenwerkte.

Voor de scores werkte Sarde nauw samen met Hubert Rostaing en vroeg beroemde musici of orkesten om hun medewerking, zo deed hij een beroep op saxofonist Stan Getz (voor Mort d'un pourri), op trompettist Chet Baker (voor Flic ou Voyou), op violist Stéphane Grappelli (voor L'Adolescente) en op het London Symphony Orchestra (voor L'Ours en Lord of the Flies).

(bron: Wikipedia)