Deze muziek van Federico Albanese hoor je in het Britse coming-of-agedrama 'Last Swim'

Waar gaat het Britse coming-of-agedrama Last Swim over?

De intelligente en ambitieuze Londenaar Ziba is trots op haar Iraanse roots. Ze heeft een passie voor astronomie en verlangt naar een gelukkiger leven. Ondanks haar goede studieresultaten en toekomstperspectieven, worstelt ze met het verkrijgen van een positief wereldbeeld. Met haar vrienden brengt ze een hete zomerdag door waar ze getuige worden van een hemelse gebeurtenis. Ziba wil de teugels over haar leven weer in handen nemen en beraamt in het grootste geheim een onherroepelijk plan.

Last Swim is mede geschreven en geregisseerd door Sasha Nathwani en heeft Deba Hekmat, Solly McLeod, Jay Lycurgo, Lydia Fleming en Denzel Baidoo in de hoofdrollen. Het drama, dat vorig jaar in première ging op het Filmfestival van Berlijn, was eind 2024 in de Nederlandse bioscoop te zien. Op dit moment is het drama nog niet te streamen in Nederland.

Welke muziek hoor je in het Britse coming-of-agedrama Last Swim?

XXIM Records heeft de soundtrack uitgebracht voor het Britse coming-of-agedrama Last Swim. Het album bevat de originele muziek van de film, gecomponeerd door Federico Albanese (Autumn Beat, Shadow in the Distance, Sei fratelli).

Hier is de tracklist van het album:

1. The Blue Marble (1:33)
2. Walk Through Campus (1:28)
3. Reunion (1:28)
4. Results (1:17)
5. Song for Ziba (1:54)
6. Ideation I (1:25)
7. Be Fun (3:18)
8. Ideation II (1:14)
9. Last Foray (1:41)
10. I Miss You (1:48)
11. Primrose Hill (4:06)
12. It’s All Change Now (1:30)
13. Meteor Shower (1:02)
14. Northern Line (1:59)
15. Malcom (1:41)
16. Broken Bones (4:25)
17. A Child Runs Home (2:41)
18. Celestial (2:35)

Wie is Federico Albanese?

Federico Albanese is een Italiaanse muzikant, componist, multi-instrumentalist en producer. Zijn muzikale veelzijdigheid is een natuurlijk talent dat hem ertoe aanzet muziek in al haar facetten te verkennen. Albanese staat bekend om zijn mix van hedendaagse klassieke muziek, popmuziek en elektronische ambiance.

Toen Federico Albanese nog maar twee jaar oud was, vertelde een lokale muziekwinkeleigenaar zijn moeder dat haar zoon een muzikaal talent had. Albaneses moeder stuurde haar zoon vanaf zijn zesde op pianoles in Milaan, elke dag na school en elke zondag om de wekelijkse repetities van het stadsorkest bij te wonen.

Pas vele jaren later, in 2014, bracht de Italiaanse componist zijn debuutalbum als solopianist uit (The Houseboat and the Moon). Drie albums later tekende Albanese een contract bij Mercury KX, Decca's genre-overschrijdende, multidisciplinaire label, thuisbasis van componisten en innovatieve muzikanten zoals Anoushka Shankar en Ólafur Arnalds, die hij ondersteunde tijdens een van de eerste optredens van zijn solo-pianocarrière, op het Norfolk & Norwich festival in 2015.

Albanese's eerste twee pianoalbums, The Houseboat and the Moon (Denovali Records, 2014) en The Blur Hour (Neue Meister, 2016), waren conceptalbums gericht op specifieke thema's. Zijn laatste album, By the Deep Sea (Neue Meister) uit 2018, was meer een persoonlijke reflectie op zichzelf. "Ik heb ontdekt dat muziek door de jaren heen dient als een middel om bepaalde emoties en diepe dingen los te laten – het kan ook iets goeds zijn, maar soms is het iets moeilijks om uit te drukken en te verwerken. Je laat het stromen en dan is het weg."

Na een vroege jeugd waarin hij piano speelde, was jazz de volgende halte op Albanese's muzikale reis. Geïnspireerd door een film van Woody Allen gaf zijn vader de jonge tiener een klarinet en stuurde hem op les. "Toen ik 13 of 14 was, ging ik het liefst naar een concert van Green Day, maar ik pakte de klarinet op en ik was er dol op", zegt Albanese hier zelf over. Daarna kwam de basgitaar, omdat hij in een punkrockband wilde spelen. Naast het spelen in verschillende rockbands luisterden hij en zijn vrienden naar new age-muziek uit de late jaren 90, van Brian Eno tot William Basinski. "Op de een of andere manier denk ik dat deze absurde muziek mijn muzikale reis voedde. En toen zei ik op een gegeven moment gewoon: 'Oké, nu ga ik al deze dingen samenvoegen, van mijn allereerste pianolessen tot jazz, punkrock en new age', en toen viel alles op de een of andere manier samen. En dat is wat ik nu doe."

Er was ook een muzikaal project met zijn vaste partner Jessica Einaudi (tevens moeder van zijn drie kinderen), La Blanche Alchimie, met wie hij twee albums uitbracht. Toen het duo op zoek ging naar een intiem geluid, merkte hij dat hij weer piano ging spelen. "En toen kreeg ik die impuls om muziek te schrijven."

Albanese's invloeden zijn breed; hij noemt Edith Piaf, Miles Davis, Captain Beefheart, Robert Wyatt, Traffic en Television als een paar favorieten. "Mijn inspiratie komt altijd van dingen uit het verleden die soms helemaal niets met instrumentale muziek te maken hebben. Marquee Moon van Television vind ik waarschijnlijk de beste plaat aller tijden. Als ik ergens mee vastzit, luister ik naar deze mannen die zonder al te veel nadenken fantastische dingen hebben gedaan."

Als er één rode draad door Albanese's muziek loopt, is het wel een zekere indie/punk-attitude. Die houding betekent dat hij zichzelf altijd uit zijn comfortzone duwt en verder gaat dan alles wat hij eerder heeft gedaan.

Albanese, geboren in Italië in 1982, verhuisde naar Berlijn voor de muziekscene. Terwijl hij nog filosofie studeerde in Italië, raakte hij gefascineerd door de filmwereld en begon hij aan een vijfjarige baan als rekwisiteur op verschillende sets.

Albanese heeft muziek gecomponeerd voor televisie, ballet, modeshows, reclame en vooral voor films, waaronder de lange documentaire The Twelve uit 2019, over spirituele tradities vanuit het perspectief van twaalf ouderen uit twaalf gemeenschappen wereldwijd. The Twelve stelde hem in staat zichzelf opnieuw uit te dagen, door te componeren met instrumenten uit de regio waar de ouderen vandaan kwamen. Onlangs componeerde hij de muziek voor de grote Amazon Prime-film Autumn Beat (2022) van Antonio Dikele Distefano. Zijn muziek is gebruikt in diverse producties, zoals HBO's Generation (2021), Netflix' Last Chance U: Basketball (2022) en vele andere.
In 2023 componeerde hij de debuutfilm Last Swim van de Iraans/Britse regisseur Sasha Nathwani.
In februari 2024 ging Last Swim in première op de 74e Berlinale en won de Kristallen Beer.
In hetzelfde jaar componeerde Federico de nieuwe speelfilm Sei Fratelli van Simone Godano, met in de hoofdrollen Riccardo Scamarcio, Adriano Giannini en Valentina Bellé.

Terwijl de wereld steeds luidruchtiger wordt, met een constant bombardement van sociale media en een stortvloed aan dingen die ons 24 uur per dag bezighouden, creëert Albaneses evocatieve muziek een broodnodige ruimte om te luisteren en tot rust te komen: "Ik probeer me zoveel mogelijk te concentreren op stilte. Wanneer ik een muziekstuk schrijf, is de stilte een fundamenteel onderdeel van mijn creatieve proces. Het is erg rumoerig in ons hoofd."

Terugkijkend op zijn jeugd grinnikt hij dat hij nooit had durven dromen dat muziek zijn carrière zou worden.