Componist, songwriter en producer Quincy Jones (91) overleden

Jones werkte gedurende zijn carrière met talloze bekende sterren. Zijn bekendste werk maakte hij met Michael Jackson. Hij produceerde onder meer de succesvolle albums Off the Wall, Thriller en Bad. Ook werkte Jones met onder anderen Frank Sinatra, Aretha Franklin en Donna Summer en stond hij aan de wieg van de liefdadigheidssong We Are The World. Jones' werk leverde hem tachtig Grammy-nominaties op, meer dan 28 Grammy's en een ere-Grammy in 1991.

Jones ontdekte al vroeg de muziek en begon met trompet spelen. Op zijn tiende verhuisde het gezin naar Bremerton, Washington waar hij een blind vriendje kreeg dat pianospeelde. Met deze jongen, later bekend als Ray Charles, vormde Jones een bandje dat op bruiloften en in jazzclubs speelde. Quincy kreeg een beurs om in Boston muziek te studeren, maar hield daarmee op toen hij de kans kreeg als trompettist te toeren met bandleider Lionel Hampton. Snel viel zijn talent voor arrangeren op.

In 1956 trok hij als trompettist en muzikaal leider met de Dizzy Gillespie Band door het Midden-Oosten en Zuid-Amerika. Daarna studeerde hij compositie en muziektheorie in Frankrijk. Met een aantal jazzorkesten toerde hij door Europa en, eenmaal weer terug, met zijn eigen big band door Noord-Amerika. Dat werd muzikaal gezien een succes, maar Jones verloor er veel geld mee. Hij trad noodgedwongen in dienst bij platenmaatschappij Mercury Records, waar hij het schopte tot vicepresident, als eerste zwarte persoon ooit op die positie.

Hollywood trok en Jones verhuisde naar Los Angeles. Hij schreef er de decennia die volgden voor Miles Davis, Frank Sinatra, Dinah Washington en natuurlijk Michael Jackson. Met de laatste maakte hij het album Off The Wall, dat 20 miljoen exemplaren verkocht. Daarmee werd Jones in een keer de machtigste platenproducer die er was. Van Thriller gingen daarna ruim 50 miljoen albums over de toonbank. In Nederland is Jones ook bekend van het nummer Chump Change. Het lied is al jaren de tune van het NPO Radio 1-programma Langs de Lijn:

In 1974 overleefde Quincy Jones ternauwernood een zwelling van een bloedvat (aneurysma) in zijn hersenen. Hij onderging twee grote operaties, revalideerde een half jaar en mocht nooit meer trompet spelen. Jones trouwde drie keer en had zeven kinderen. (bron: ANP)

Filmmuziek

Quincy Jones schreef talloze scores en muziek voor film gedurende een carrière van zes decennia. Zijn filmscores omvatten onder meer Richard Brooks' In Cold Blood, Sidney Lumet's The Wiz en Steven Spielberg's The Color Purple, waarvoor hij allemaal Academy Award-nominaties voor ontving (muziek hieronder), evenals Norman Jewison's In the Heat of the Night, Sam Peckinpah's The Getaway en Peter Collinson's The Italian Job. In 1967 was hij de eerste zwarte componist die werd genomineerd in de categorie Original Song voor The Eyes of Love from Banning. Hij ontving ook nog twee Oscar-nominaties in de categorie Original Song voor de titelsong uit For Love of Ivy uit 1969 en Miss Celie’s Blues (Sister) van The Color Purple, waarvoor hij als producer ook een nominatie ontving in de categorie Beste Film. Jones ontving ook de Jean Hersholt Humanitarian Award in 1994 en zou een ere-Oscar ontvangen tijdens het Governors Awards-evenement van dit jaar op 17 november. Hij ontving ook een Emmy Award voor zijn muziek voor de klassieke miniserie Roots uit 1977.

Jones laat zes dochters, een zoon en twee zussen achter.

The Color Purple

Meer muziek van Quincy Jones