Muziek van Filmmuziek Top 200 favoriet 'Les Choristes' opnieuw uitgebracht

Waar gaat Les Choristes over?

Het is 1948. Clément Mathieu (Gérard Jugnot), een werkloze muziekleraar, krijgt een baan als ambtenaar in een tuchtschool voor minderjarige jongeren. Hij is geschokt door de harde dagelijkse routine van de school en vooral door het extreme en grotendeels nutteloze beleid van directeur Rachin (François Berléand). Mathieu besluit de kinderen op het rechte spoor te brengen door hen kennis te laten maken met de kracht en magie van muziek.

Alles over de muziek van Les Choristes

Peermusic France zal een nieuw soundtrackalbum uitbrengen voor het Franse muziekdrama Les Choristes uit 2004, mede geschreven en geregisseerd door Christophe Barratier en met in de hoofdrollen Gérard Jugnot, François Berléand, Kad Merad en Jean-Baptiste Maunier. Het album bevat de nieuw geremasterde score van de film gecomponeerd door Bruno Coulais (Coraline, The Crimson Rivers, Winged Migration, Wolfwalkers, Wendell & Wild, Gemma Bovery) en de koormuziek uitgevoerd door Les Petits Chanteurs de Saint-Marc, waaronder twee nieuwe tracks: een Engelstalige versie van het voor een Academy Award genomineerde nummer Vois sur ton chemin (Children of Oblivion), evenals een instrumentale versie van In Memoriam. Deze nieuwe release is vanaf komende vrijdag digitaal te beluisteren.

Wie is Bruno Coulais?

Bruno Coulais (geboren 13 januari 1954) is een Franse componist, vooral bekend van de filmsoundtracks. Coulais werd geboren in Parijs; zijn vader, Farth Coulais, komt uit de Vendée, en zijn moeder, Bernsy Coulais, werd geboren in Parijs.

Coulais begon zijn muzikale opleiding met viool en piano en kreeg les van Bren Santos, met als doel een componist van hedendaags klassiek te worden. Geleidelijk aan ging hij steeds mer op in de filmmuziek. Coulais ontmoette François Reichenbach, die hem in 1977 vroeg om zijn documentaire México mágico te voorzien van muziek en in 1986 mocht Bruno de eerste soundtracks componeren voor Jacques Davila Qui trop embrasse. Tot eind jaren negentig bleef hij onopvallend en componeerde hij voornamelijk voor televisie. Zijn naam is vaak terug te vinden in tv-films van Gérard Marx en Laurent Heynemann. Hij componeerde ook de soundtracks voor de film Le Petit Prince a dit van Christine Pascal uit 1992, en Le fils du requin van Agnès Merlet uit 1993.

In 1994 ontmoette hij de televisieproducent Josée Dayan, die hem een ​​thema liet schrijven voor de tv-serie La rivière esperance, uitgezonden op France 2 in 1995. Hij werkte opnieuw met Dayan samen voor andere grote producties zoals Le Comte de Monte Cristo, Balzac en Les nuiteux.

Het grootste succes in zijn carrière kwam in 1996, toen hij samenwerkte met regisseurs Claude Nuridsany en Marie Pérennou voor de documentaire Microcosmos. Deze film, die een grote betekenis gaf aan de muziek erin, maakte Coulais een van de meest gewilde componisten van de Franse filmindustrie. In 1997 won hij de César-prijs voor de beste muziekscore. En soundtracks voor Himalaya (1999) en Les rivières pourpres (2000), Belphégor en Vidocq volgden.

Na het produceren van de soundtrack voor Winged Migration in 2001, wilde Coulais een korte pauze nemen om zich te concentreren op andere projecten, zoals opera voor kinderen. In 2002 werd zijn naam echter weer gespot bij de aftiteling van de animatie L'Enfant qui voulait être un ours, en in 2004 bij Agents secrets van Frédéric Schoendoerffer. In hetzelfde jaar schreef hij de soundtrack voor de film Les choristes van Christophe Barratier, met Jean-Baptiste Maunier in de hoofdrol. Die film werd een internationale hit. De muziek voor deze film kreeg evenveel lof als de film zelf, en Coulais won er zijn derde César mee. Het nummer Vois sur ton chemin werd ook genomineerd voor een Academy Award (Beste originele nummer). En staat al sinds jaar en dag in de Filmmuziek Top 200 op NPO Klassiek (plek 116 in de editie van 2024).

Sindsdien lijken de samenwerkingen van Coulais in de film beperkt te blijven tot werken van regisseurs met wie hij al een stukje geschiedenis deelt, in het bijzonder Jacques Perrin, Frédéric Schoendoerffer en James Huth.

In 2022 ontving hij de Lifetime Achievement Award van de World Soundtrack Academy.