Coppola's 'Megalopolis' krijgt muziek van Osvaldo Golijov en dat klinkt zó

Waar gaat Megalopolis over?

Na een verwoestende ramp ligt een grote stad in puin. Cesar, een briljante architect en uitvinder van het miraculeuze materiaal Megalon, wil een utopische stad opbouwen waarin mensen echt gelukkig kunnen zijn. Maar zijn idealisme roept weerstand op, vooral bij de machthebbers waaronder burgemeester Cicero en de populistische Clodio. Ondertussen zoekt Julia, de dochter van de burgemeester, naar de zin van haar leven.

Megalopolis is geschreven en geregisseerd door Francis Ford Coppola. In de hoofdrol spelen acteurs als Adam Driver, Giancarlo Esposito, Nathalie Emmanuel, Aubrey Plaza, Jon Voight, Shia LaBeouf, Kathryn Hunter, Laurence Fishburne en Dustin Hoffman. De film wordt beschreven als een 'Romeins epos dat zich afspeelt in een ingebeeld modern Amerika'. Het drama ging dit jaar in première op het filmfestival van Cannes en zal begin oktober in de bioscoop hier in Nederland te zien zijn.

Alles over de muziek in de film Megalopolis

De soundtrack van het sciencefictiondrama Megalopolis van Francis Ford Coppola is uit. De muziek is gecomponeerd door Osvaldo Golijov (Youth Without Youth, The Man Who Cried, Twixt, The Oath). Ook inbegrepen op het album zijn twee tracks (My Pledge & No Turning Around), geschreven en uitgevoerd door Grace VanderWaal, die schittert als Vesta Sweetwater. Tevens zijn er stukken van Jeremy Flower, Cyro Baptista, Jamey Haddad en anderen te beluisteren.

Wie is Osvaldo Golijov?

Osvaldo Noé Golijov (La Plata, Argentinië, 5 december 1960) is een Argentijns componist. Op de foto bij de opening zie je hem met koninging Máxima. Zijn ouders kwamen voort uit families die in de jaren twintig uit Roemenië en de Oekraïne naar Argentinië waren geëmigreerd.

Golijovs Roemeense moeder was pianolerares, zijn buitenlandse vader een arts. In zijn jonge jaren raakte hij in de ban van klassieke (kamer)muziek, Joodse liturgische muziek en klezmer muziek, en niet te vergeten de tango’s van Ástor Piazzolla. Hij spelede piano op het conservatorium in La Plata en studeerde compositieleer bij Gerardo Gandini. In 1983 verhuisde Golijov naar Israël, nadat hij in 1985 getrouwd was verhuisde hij in 1986 naar de Verenigde Staten, waar hij bij de Amerikaanse componist George Crumb aan de Universiteit van Pennsylvania zijn Ph.D haalde.

Golijov ontving een MacArthur Fellowship en is samen met de Engelse componist Mark-Anthony Turnage de 'huiscomponist' van het Chicago Symphony Orchestra. Zelf is Golijov nog muziekprofessor aan het College of the Holy Cross in Worcester Massachusetts, waar hij sinds 1991 doceert. Hij is ook lid van de faculteit van het Boston Conservatory.

In 1996 werd Golijov door de Internationale Bachakademie Stuttgart gevraagd om voor het Passie-project voor het Bach-herdenkingsjaar 2000 een passie te schrijven. Dezelfde opdracht kregen ook Sofia Goebaidoelina, Tan Dun en Wolfgang Rihm. Golijov koos voor een Marcus-passie, La Pasión según San Marcos (Gubaidulina, Tan en Rihm schreven daardoor een Johannes-passie, een Matthäus-passie en een Lucas-passie) 'niet alleen omdat Marcus van het viertal evangelisten de enige is die niet antisemitisch is, maar ook omdat het verhaal door hem eenvoudig geschreven is, zonder filosofische bagage'.

Verder schreef en arrangeerde hij werken voor het Kronos Quartet en het St. Lawrence String Quartet. Hij werkt veel samen met de Venezolaanse dirigent Maria Guinand, de klassieke en Klezmer-klarinettist David Krakauer, en de Amerikaanse sopraan Dawn Upshaw. En - niet te vergeten - schreef Golijov de filmmuziek van Francis Ford Coppola's film Youth Without Youth (2007) en zijn volgende film Tetro (2009) en nu dus Megalopolis.

Golijov won twee Grammy Awards - de Grammy voor de beste opera-opname voor Ainadamar: Fountain Of Tears en de Grammy Award voor de beste hedendaagse klassieke muziek voor dezelfde opera.