Opium Atelier

Lorelinde Verhees

Klassiek
Lorelinde Verhees

Even voorstellen
Lorelinde Verhees (Den Bosch, 1983) is kunstenaar en schrijver. Ze studeerde Beeldende Kunst en fotografie aan AKV|St.Joost en de Mountain School of Arts, Los Angeles. In haar werk onderzoekt ze de dialoog tussen het persoonlijke met het maatschappelijke en politieke domein op een associatieve manier. Schijnbaar onverbonden zaken worden door het werk met elkaar in verband worden gebracht, nieuwe verbanden ontstaan.

Atelierplan
Ik ga me deze week in het atelier richten op een eenvoudige, directie manier om het dagelijks nieuws te belichten en te verwerken. Hiermee bouw ik voort op een experiment dat ik jaren geleden op een residency in Los Angeles begonnen ben en later thuis heb voortgezet.

Net als nu (ik ben een week geleden vanuit Rotterdam verhuisd naar Amersfoort) was ik onbekend met de stad. Ik zocht naar een manier om me als mens en als kunstenaar te verhouden tot een nieuwe context. Naast een nieuwe stad is er de afgelopen week een nieuwe dagelijkse werkelijkheid ontstaan.

Elke dag maak ik een korte wandeling naar een winkel of kiosk die nog open is om een krant te kopen. Ik doe voor Opium verslag van mijn ervaringen buiten, op straat en in de winkel. In het atelier kies en bewerk ik krantenpagina's of enkele beelden uit de krant met een nieuwe laag abstracte patronen. Ik werk met oostindische inkt, waterverf en markers. De beelden en teksten worden bezet door een nieuwe laag, een patroon. Resultaat is een nieuw beeld, heen en weer bewegend tussen tekst en beeld.

Aan het eind van de week liggen er een aantal experimenten in beeld en een aantal korte geluidsreportages die mijn ervaringen weergeven van een klein stukje tijd. Een week die gisteren in het NOS journaal 'cruciaal' werd genoemd.

Dag 1 - Maandag 23 maart

Opium Atelier: Lorelinde Verhees - Dag 1

Mijn atelier is nog koud als ik het trapje op kom. Even het kacheltje aan, en de zon warmt de zolder boven het schuurtje waar ik werk verder op. Ik begin met het uitpakken van materiaal waar ik deze week mee wil werken - inkt, stiften, verf en kwastjes. Ik woon hier nu een week.

De pruimenboom voor het raam begint bloesems te krijgen. De buurjongen laat zich met slaapzak en al in de dakgoot zakken en koestert zich in de zon.

Het openen van de doos met experiment op papier, krantenfoto's en atelierspullen. Herhalende patronen, sprekende kleuren, nieuwsbeelden, teksten, hele bladspiegels van kranten volgetekend met inktstrepen en spuitbusverf. Ik krijg er zin in.

Dag 2 - Dinsdag 24 maart

Naar buiten om kranten te kopen:

In de zon op het Eemplein zit Hassan, een Turkse man van 49 met lang, donker haar. Hij eet zonnebloempitjes uit een blik en luistert zachte muziek uit een kleine speaker. Het is zijn droom om een platenzaak te beginnen in Istanbul. Hij verzamelt wereldmuziek, Turkse funk bijvoorbeeld – en Aziatische – Thaise en Cambodjaanse muziek. Hassan vertelt over zijn familie. Het is niet makkelijk voor hem, het leven in Amersfoort. Hassan woont in een flat. Hij mist hier warme sociale contacten, van mens tot mens. Hij werkt als huisschilder – maar nu ligt alles stil. Daarom even naar buiten.

Hij bloeit op wanneer hij over muziek praat, en over Istanbul – zijn droom op de rand van Europa, terug naar zijn roots. Zijn mensen en de muziek bijeen brengen in zijn platenzaak. Zijn leven een draai geven, nu hij nog kan. Het nieuws van de dag. De kranten zitten in mijn tas – Hassan gaf er een gezicht aan.

Dag 3 - Woensdag 25 maart

Opium Atelier: Lorelinde Verhees - Dag 3

Vanochtend ging ik verder met het uitzoeken van pagina's en beeld om te bewerken, uit stapels kranten van de afgelopen dagen. Het viel me niet mee. Het nieuws van deze dagen uit de kranten – alle kranten – maakte me een beetje gedeprimeerd.

En ik had al een wat mindere dag vandaag. Waar ik eerder deze week wel wist hoe het zat, daalde het besef s'avonds nog wat dieper in. Ik liep even over van zorgen en had huilerig verdriet om allerlei kleine en grote dingen. Daarna viel ik als een blok in slaap, om wakker te worden uit een nare droom. Om de dag compleet te maken hoorde mijn vriend vandaag dat hij zijn baan kwijt raakt. Bij tijdelijke contracten is dat verassend makkelijk: 'We gaan uit elkaar'. Hij werkt als docent op een VMBO school die binnenkort gaat fuseren met een andere school. Na vijf jaar betrokkenheid en hard werken komt deze procedure me pijnlijk makkelijk over.

Natuurlijk gaan mijn gedachten uit naar wat ik wilde doen deze week – het bewerken van de kranten. En mijn gedachten gaan naar de culturele sector – waar samen met mij veel vrienden, kennissen en collega's werken. Onzekerheid en een streep door de agenda. Het werk gaat zeker gedaan worden. Maar nu maken we even pas op de plaats.

Teun en ik hebben er een biertje op gedronken in de zon. Met blote voeten.

Dag 4 - Donderdag 26 maart

Lorelinde werkt aan haar kranten

Video niet beschikbaar

Groene ruitpatronen gescheiden door cirkels zwermen over een nieuwe voorpagina. Op de plek waar de foto afgedrukt is houdt de verf minder goed, tegengehouden door de drukinkt. Het groen doet me aan het bladerdek van loofbomen in de zomer denken. Helder donkergroen – een kleur die je niet zoveel in de natuur tegenkomt.

Kranten, mooie overblijfselen uit een andere tijd. Nieuws op een fysieke drager. Een nieuwe laag hierop aanbrengen. Een gecombineerd beeld ontstaat. Op een heel eenvoudige manier kan ik me zo anders verhouden tot het nieuws. Trager, fysieker, dichterbij. Ik heb agency.

Dag 5 - Vrijdag 27 maart

Opium Atelier: Lorelinde Verhees - Dag 5

Het roze krantenpapier van het FD doet me denken aan de kleur Millennial Pink – tot een paar jaar geleden dé trendkleur die maar niet voorbij ging – in wat inmiddels wel een ander tijdperk lijkt. Het lijkt erop dat navy de nieuwe favoriete kleur van Millennials gaat worden. Toevallig draag ik vandaag een jumpsuit in die kleur waar ik gek op ben, van ontwerper Joline Jolink. Kringloopvondst.

Strijd in Europese Unie over aanpak coronacrisis escaleert. Op de foto is de Italiaanse premier Guiseppe Comte te zien, met op de achtergrond de rood met gouden stoelen van de Italiaanse senaatszaal. Comte draagt ook een navy pak.

Ik trek met waterverf een roze golf in Brilliant Pink langs de rand van het Financieele Dagblad. Hoe verfrissend om het nieuws vanuit de economische bril te bekijken. Dan weet ik gelijk weer dat er op dit moment even voor een ander uitgangspunt gekozen wordt dan de economie: de gezondheid van mensen. Niet het resultaat, maar de richting van de beweging is belangrijk.

Ik sluit de week als kunstenaar in quarantaine voor Opium af met het beschilderen van een pagina uit NRC Next. De bespreking van een nieuwe biografie over Simone de Beauvoir geschreven door filosoof Kate Kirckpatrick. Kop: Vastberaden koos zij haar eigen pad. De Beauvoir kijkt langs de lens van de fotograaf, haar wereld in.