Linda Rusconi

Even voorstellen
Linda Rusconi (1981) is een Amsterdamse beeldmaker en studeerde in 2008 af aan de Hogeschool van de Kunsten in Amsterdam. Ze werkt als illustrator, kunstenaar, portrettist en gastdocent. In haar beeldend werk vertaalt ze haar omgeving naar beeld. Met welk materiaal ze ook werkt, het uit zich altijd in een tekening. Schilderen is acrylverf en een kwast gebruiken. Maar tekenen is een manier van kijken. Linda tekent met een kwast, kroontjespen en potlood.

Tekenen is een vorm van meditatie. Tijdens het tekenen verdwijnen gedachten en gaat ze helemaal op in haar onderwerp. Het is een manier om contact te leggen met de omgeving. Hoe langer je naar iets kijkt, hoe meer je ziet. Ze heeft een voorliefde voor het tekenen van architectuur en mensen.

Ze exposeert tot eind september bij Galerie Salon West in Amsterdam en doet 31 augustus mee met Het weekend van het Portret in Loods 6. In 2017 was ze genomineerd voor de Nederlandse Portretprijs. Het Stadsarchief Amsterdam heeft haar werk aangekocht.

Torenkamerplan
In de Torenkamer ga ik tekeningen maken van Amsterdamse gebouwen met kroontjespen en inkt. Begin dit jaar ben ik gestart met een serie ‘Amsterdamse architectuur’ tekeningen. Ik woon zelf in de Baarsjes, een wijk in de Amsterdamse School Stijl. De baksteenpatronen zijn schitterend. Amsterdam is zoveel meer dan zijn grachtenpanden. Ik wil laten zien dat elke wijk zijn eigen iconen heeft. Een gebouw dat voor jou zegt ‘ik ben thuis’. Van het Sea Palace bij het Centraal Station tot de Hotelflat aan het Surinameplein.

Ik heb inmiddels drie gebouwen: Het Zuiderbad, OCII en Brouwerij het IJ. Ik heb heel precies gewerkt op schaal en met een opzet in potlood. Ander werk leidde af en ik twijfelde over de aanpak qua tekenen. Deze week wil ik kijken hoe het is als ik uit de losse pols met kroontjespen deze gebouwen teken. Dus zonder eerst te schetsen. Ik hoop in de Torenkamer te kunnen experimenteren en flink wat tekeningen te kunnen maken.

DAG 1 - Maandag 27 augustus
Dag 1 in de Torenkamer. Wat een bijzondere ervaring om vanaf deze plek het Vondelpark te aanschouwen. Ik ben opgegroeid in Oud-West en het park was mijn achtertuin. VondelCS (toen het Filmmuseum) was het witte paleis. En nu zit ik in een van de torens te tekenen.

Ik ben begonnen om op A3 papier VondelCS te tekenen met kroontjespen en inkt. Omdat ik geen potloodschets maak, hoop ik dat het resultaat wat vrijer en losser zal zijn dan mijn eerdere tekeningen. Het gaat iets langzamer dan verwacht, omdat ik steeds al kijkend moet 'meten' of ik op de goede weg zit. Na 1,5 uur zie ik dat niet het hele gebouw gaat passen op het vel papier. Toch besluit ik door te werken. Ik ben blij met het uiteindelijke resultaat, wat al een stuk losser oogt. Misschien moet ik de volgende tekening benaderen alsof het gebouw zou kunnen weglopen, dus met snellere streken het op papier zetten.

DAG 2 - Dinsdag 28 augustus
Stuiterend van alle indrukken, de eerste dag en mijn debuut op de radio val ik moeilijk in slaap. Maar het bed ligt lekker en het is doodstil. Om half acht sta ik op om te ontbijten en besluit ik toch meteen te gaan tekenen. Ik kies voor de Corner Inn: een snackbar in Oud-West (ooit De Vork), befaamd om zijn raspatat en snacken tot in de late uurtjes. De combinatie van een veelvoud aan uithangborden, stickers en glas-in-lood ramen maakt mij blij. Door alle leuke details vergeet ik mijn goede voornemen om dit keer losser te werken. Maar ik ben blij met het resultaat.

Om wat te rusten, maak ik een wandeling door het park en lees ik wat. Ik werk altijd in sessies van dertig minuten, zodat mijn gewrichten niet overbelast raken en ik mijn concentratie scherp houd. Dus ik neem mij bij het begin van de volgende tekening voor om te kijken of het lukt om in een half uur de tekening te volbrengen. Dat betekent dat ik mij niet moet verliezen in te kleine details, maar moet kijken naar de grote lijnen. Mijn onderwerp is Molen de Otter in Westerpark. Het blijft een bijzonder gezicht: een molen middenin de stad. Uiteindelijk pik ik tien extra minuutjes, maar dan staat het erop. Het resultaat oogt grafischer en de contrasterende lijnen vormen een mooi eigen geheel. Kijken of ik dat in de volgende tekening kan voortzetten.

DAG 3 - Woensdag 29 augustus
Vannacht heerlijk geslapen in mijn knusse hoogslaper. Met frisse moed ga ik verder aan de tekening die ik de avond ervoor ben begonnen; Café De Pont aan het IJ. Omdat ik gisteravond moe was, zijn de lijnen wat slordiger geworden dan de bedoeling was, dus ik wil kijken of ik tegenwicht kan brengen met veel aandacht voor kleine details. Het resulteert in een fijne tekening. Misschien is het een idee om snel te starten met de grote lijnen en dan de tijd te nemen voor alle details.

's Middags ontsnap ik uit mijn toren om een al geplande Masterclass Acrylverf te geven in Galerie Salon West. Ik keer terug aan het eind van de middag en besluit eerst even wat te rusten. Maar als de regen begint te trommelen op het dak lonkt mijn bureau en start ik toch een nieuwe tekening: de hotelflat aan het Surinameplein. Het patroon van balkons maakt mij een gelukkige tekenaar. Alsof ik een legpuzzel doe. Meditatief lijnen trekken. Om niet overwerkt te raken, daal ik om acht uur af naar beneden. Lekker een film kijken in VondelCS.

DAG 4 - Donderdag 30 augustus
Diep in slaap schrik ik wakker van de wekker. Alle indrukken, het vele tekenen en het voor mij laat opblijven begin ik nu te merken. Ik besluit het rustig aan te doen vandaag. Voor de hotelflat, of eigenlijk Het Klokkenhof, kies ik ervoor geen schaduw aan te brengen. Hierdoor krijgt het geheel een meer stripachtig effect. Vervreemdend, zeker ook door het patroon van balkons. Het zonnetje komt door en ik ben toe aan een frisse neus. Ik wandel naar huis voor een warm bad.

Weer terug in mijn toren valt me op dat ik alles op liggend formaat heb getekend. Dus kies ik er nu voor om de Westermoskee te gaan tekenen op staand formaat. Alle koepels en pilaren zijn een pittige uitdaging zonder potloodschets vooraf. Daarbij moet ik ook van rechts naar links werken, omdat ik anders met mijn linkerhand de inkt uitsmeer. Ik kan dus niet van binnen naar buiten werken, wat normaliter mijn aanpak is. De vermoeidheid blijft mij parten spelen en ik wil wel wakker blijven voor de radio-opname, dus ik rust veel tussendoor. Het lukt mij toch om de tekening grotendeels af te maken. Morgenochtend de puntjes op de i.

Dag 5 - Vrijdag 31 augustus
Zodra ik wakker wordt denk ik 'oh het is al weer de laatste dag'. Even heel goed bewust zijn van het feit dat ik hier in het Vondelpark ben en in een toren lig. Na mijn ontbijt rond ik de Westermoskee tekening af. Tekening nummer zes. Ik ben trots op mijn muur. Wat heb ik veel werk verzet deze week. Ik besluit een lijst te maken met wat ik wil meenemen van deze ervaring. Door deze week weet ik wat ik met mijn serie 'Amsterdamse architectuur' wil doen. Geen potloodschetsen meer vooraf. Meer gebouwen vanuit mijn eigen ervaring en verhalen.

Mijn voornemen is om tweemaal per jaar zo'n week van 'opsluiting' te gaan doen. Of het nou bij een artist in residence programma is of op een hutje op de hei. Maar zonder afleiding van buitenaf en met totale overgave aan het medium waar ik mee werk. De volgende keer zou ik graag een week portretten in acryl willen doen. Mijn kracht ligt in het feit dat ik aan veel verschillende projecten tegelijkertijd kan werken, maar ik zie nu ook de waarde van af en toe een scherpe focus op één onderwerp hebben. Een ervaring die ik nooit meer ga vergeten. Nu zal ik elke keer dat ik door het Vondelpark fiets even lachen naar 'mijn torentje'.