Lydia Duijmelinck

Even voorstellen

Atelierplan
Binnen mijn kunst werk ik veel met spiritualiteit en in mijn werk gaat het vaak om handelingen die zich herhalen. De herhaling is voor mij ook een vorm van meditatie, maar om echt te ervaren hoe ik in stilte en afzondering werk maak – zonder werkplaats of mensen om me heen – vind ik mediteren zelf ook een belangrijk onderdeel van deze week. De ervaring staat centraal en mag ook gezien worden in de speelse aanpak. Ik vind het namelijk niet per se belangrijk dat er één groot werk uit komt, maar dat mijn werk een bundeling wordt van kleinere werken en teksten, als een gelaagd verhaal, zonder duidelijk begin en eind.

In mijn keramische werk is de meditatieve handeling duidelijk zichtbaar. Ik zet namelijk handmatig met een tool streepje na streepje om uiteindelijk de cirkel helemaal af te krijgen. Dit vergt discipline, aangezien de klei steeds harder wordt naarmate de tijd vordert. De klei nat houden tussendoor is lastig omdat de kans op scheuren groot wordt. Daarom is het zeer arbeidsintensief en ‘gedisciplineerd’ werk dat ik naast keramiek ook wil onderzoeken op papier of wellicht in andere keramische vormen (anders dan de platte schijven die ik normaal gesproken maak). Deze week lijkt me een geschikt moment om uit te zoeken hoe ik de handeling zo goed mogelijk kan inzetten in zowel keramiek als andere media en hoe ik presteer als ik daadwerkelijk vooraf mediteer. Wordt de meditatieve toestand die ik ervaar versterkt? Is de meditatieve toestand die ik ervaar bij de schijven ook te realiseren in andere media en op andere manieren?

Dag 1 - Maandag 11 maart
"Ik ben vandaag lekker gesetteld. Toen ik hier arriveerde kreeg ik zo'n heerlijk knus campinggevoel, afgezonderd maar toch dicht bij het gebouw. Wat leuk om hier te mogen creëren! Ik word zo af en toe een beetje door elkaar geschud door de harde wind, maar toch kan ik gefocust werken. Vandaag heb ik vooral met keramiek gewerkt en heb ik mijn werk geprobeerd op papier uit te werken. Het mediteren komt vanavond, want ik moet nog even wennen aan mijn nieuwe plekje. Zo meteen ga ik lekker schrijven: gedachten die in me op komen en verdwenen gedachten die ik tijdens het maken heb gehad."

Dag 2 - Dinsdag 12 maart
"Ik ben de dag begonnen met een ochtendmeditatie, maar ik merkte dat mijn gedachten toch te veel alle kanten op gingen. Ik heb echt mijn best gedaan helemaal zen te worden, maar stiekem dacht ik alleen maar aan wat ik allemaal nog moest doen. Daarna ben ik dus toch maar verder gegaan met mijn keramische schijven waarbij het rustig worden eigenlijk vanzelf gaat. Ik heb er vandaag denk ik zo'n 7 gemaakt.

Ik heb mezelf als nieuw doel gesteld dat alle klei voor het einde van deze week op moet zijn. Dus er is nog werk aan de winkel. Ik heb ook het patroon geborduurd en laat op de middag nog een wandeling door het bos gemaakt. Ook daar heb ik inspiratie in de natuur gevonden. Nu even rustig aan en morgen weer een nieuwe dag!"

Dag 3 - Woensdag 13 maart
"Ik heb gemerkt dat het mediteren vooraf me niet zo goed af gaat. Ik kwam hier natuurlijk ook om dit te onderzoeken, maar ben me ervan bewust geworden dat ik van het mediteren zoals we dat kennen niet echt helemaal rustig en leeg word. In plaats van alles los te laten komt er bij mij van alles naar boven wat ik nog moet doen! Een momentje rust betekent bij mij : nadenken over alles wat ik nog niét heb gedaan. Dus in plaats van ontspannen verder te werken aan mijn keramiek blijven de 'moetjes' in mijn hoofd hangen.

Het is wel een bijzondere conclusie. Als ik namelijk bezig ben met mijn keramiek ervaar ik niet die gedachten die alle kanten op schieten. Mijn hoofd is gewoon leeg en ik ben gefocust op het werk. Misschien is dat wel gewoon de meditatie voor mij. Misschien is meditatie wel meer dan in kleermakerszit je ogen sluiten en rustig in en uit ademen. Ik geniet van het bezig zijn met klei en de geur ervan.

Ik moet nog een halve pak klei verwerken om mijn doel te halen. Nog even doorbikkelen dus en zometeen alle gedachten weer op papier zetten. Niet als kunstwerk, maar als rust voor mezelf."

Dag 4 - donderdag 14 maart
"Vandaag heb ik héél veel schijven bij gemaakt. Mijn handen zijn helemaal uitgedroogd van de klei en natuurlijk ben ik een goede handcrème vergeten. Dat krijg je als je met keramiek en gips werkt, maar blijf ik klei een fantastisch materiaal vinden.

Ik wilde vandaag toch weer lekker gaan wandelen en de natuur in en ondanks drie regenbuien en zware windstoten heb ik er ontzettend van genoten. Ik denk dat ik van een wandeling in de natuur meer rust krijg dan van mediteren in huis. Ik heb denk ik wel zo'n 23 verschillende kleuren groen geteld en dat terwijl het bos er verder maar grauw uit ziet.

Eigenlijk is hier zijn wel het toppunt van het romantische beeld van een kunstenaar. Lekker in een 'hutje' midden in de natuur. Je hebt niet veel nodig, alleen maar wat tijd met je werk.

Nu ik er aan denk: misschien dat mediteren ná het maken van mijn werk wel beter af gaat. Want ook al lijk ik heel rustig en verlegen van buiten, van binnen blijven de chaotische gedachten maar komen en overschreeuwt de ene gedachte de andere. In mijn hoofd ben ik altijd al tien stappen vooruit, maar als ik bezig ben met de klei en met mijn 'zenstenen' zoals ik ze liefkozend noem: dan is mijn hoofd eindelijk eens tot rust gekomen en ben ik in het hier en nu.

En hoe mooi is het dat andere mensen die rust vaak ook ervaren als ze naar mijn stenen blijven staren!"

Dag 5 - vrijdag 15 maart
"De laatste dag alweer (oké een na laatste want ik blijf vanavond ook nog hier slapen), maar wat heb ik hiervan genoten! Vandaag heb ik mijn werk mee genomen het bos in. In een zwarte doos liep ik met mijn kwetsbare en nog ongebakken keramieken werk rond te sjouwen. Ik denk dat de meeste hardlopers en fietsers dachten dat ik een huisdier ging begraven, maar nee - ik was van plan mijn werk in de natuur te fotograferen! Helaas kan ik nu mijn foto's niet bewerken, maar ik heb in ieder geval weer materiaal om thuis mee aan de slag te gaan.

Mijn klei is op, helaas zitten er ook wel een aantal mislukte testjes bij, maar ach dit was een uitgelezen kans om eens wat uit te proberen! Mijn vorm van meditatie zit toch echt in mijn keramiek ben ik achter gekomen. Gisteren kreeg ik de vraag of mijn werk eigenlijk meer ging om het creëren van werk of over het het vinden van rust. Het is lastig daar een antwoord op te geven. Ik denk dat het geen of/of is maar en/en. Door de rust die ik al ervaar in het proces is het eindresultaat uiteindelijk ook een werk waarbij je even stil kan staan, waarbij je je kan verwonderen en waarin je rust kan vinden. Het is fijn om in de hectiek van de maatschappij even een momentje van bezinning te vinden.

Ik heb gemerkt dat toch niet elk materiaal zich even goed leent voor de herhaling van het patroon. Met pen op papier of met draad op stof werkt het toch iets anders voor mij: ik vind daarin niet de rust die ik in klei wel vind. De gedachtegang achter mijn werk past uiteindelijk ook veel beter bij keramiek. Ongebakken is keramiek zeer broos en kwetsbaar, maar eenmaal gebakken wordt het materiaal een stukje minder kwetsbaar. Toch sneuvelen er wel eens wat schijven. Als dat per ongeluk gebeurt denk ik altijd maar aan de Tibetaanse zandmandala's die na heel veel arbeid en inspanning zijn ontstaan om op het moment dat ze helemaal klaar zijn weer weggeveegd te worden. Een traditie die de vergankelijkheid van het leven symboliseert.

Over anderhalve maand vertrek ik voor mijn kunst naar China om daar een bezoek te brengen aan mijn favoriete kunstenaar en favoriete galerie. Ook zal ik daar verder mijn fascinatie voor Shan Shui schilderingen onderzoeken en me verder verdiepen in wat meditatie en spiritualiteit in de kunst voor mij inhoudt. Mocht je meer willen weten over mijn werk en de fascinaties van waaruit mijn werk is ontstaan lees dan verder op mijn website of kijk op mijn gelijknamige Instagram pagina.

Ik wil iedereen die ik deze week gesproken heb heel erg bedanken, want door alle aardige mensen om me heen heb ik het hier onwijs naar mijn zin gehad!"