Eva Pel
- Klassiek
- Eva Pel
Even voorstellen
Eva Pel (Purmerend, 1973) woont en werkt in Amsterdam. Ze heeft sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam gestuurd en tijdens deze studie verbleef ze een half jaar in Los Angeles. Vervolgens ging Pel naar de Gerrit Rietveld Academie voor haar Bachelor Fine Art. In 2012 heeft ze haar Master Artistic Research afgerond aan de Koninklijke Academie Beeldende Kunst in Den Haag. Daarna verbleef Pel een periode in Wenen, Oostenrijk. Ze ziet zichzelf als conceptueel kunstenaar omdat ze werkt vanuit het idee. Daarbij stelt Pel zich vragen bij het ‘nu’ en veranderingen in onze dagelijkse stedelijke leefomgeving. Dit komt ook door haar achtergrond als sociaal geograaf.
Torenkamerplan
Op dit moment doe ik Artistic Research naar de invloed van internet op de samenleving. Met name de invloed van online winkels als Amazon, Alibaba, Bol.com op onze leefomgeving in steden en het platteland. Gevolgen zijn o.a. lege winkelcentra en de opkomst van enorme computergestuurde distributiecentra in weilanden.
Daarnaast zorgen deze bedrijven voor een nieuw soort arbeid, het werk in de distributiecentra en allerhande pakketbezorgdiensten. De Meganical turk (door Amazon) zijn de zogenaamde digitale huiswerkers die bij kunnen verdienen met eenvoudige digitale opdrachten. Als kunstenaar wil ik 5 dagen in de Torenkamer werken als digitale thuiswerker.
Omdat er niet altijd werk is ga is de helft van mijn tijd besteden aan een muurschildering, een medium waar ik altijd als eens mee wilde werken in mijn eigen praktijk die voornamelijk uit onderzoek, fotografie, film en publicaties bestaat. Het werk als Meganical turk zal enige invloed hebben op de vorm en inhoud van de muurschildering.
Dag 1 - Maandag 26 november 2018
Ik zit nu al bijna één dag en nacht vrijwillig opgesloten in mijn nieuwe woon-werk onderkomen in de Torenkamer in VondelCS. Hier zal ik de komende vijf dagen besteden aan schilderen, en daarnaast online freelance clickwerk verrichten.
Het VondelCS ken ik nog uit de tijd dat het Filmmuseum in dit monumentale pand zat. Zes jaar geleden, toen het filmmuseum ontmanteld was, had ik hier nog een tentoonstelling gemaakt samen met experimentele filmmakers en fotografen onder leiding van Jaap Pieters. Die legendarische koude november-avond en -nacht broeide het hier van underground cultuur.
Bij aankomst gisteren lag er een overlevingspakket in een hoek van het atelier, bestaande uit onder andere chocolade, cranberrysap een net mandarijnen en tuc-jes. Verder is er voor mij 24/7 gratis koffie en thee en mag ik voor tien euro per dag een maaltijd bestellen bij een lokale traiteur in de buurt. Om middernacht gaat het alarm op het pand en kan ik niet meer naar buiten. Mijn drie meter hoge bed is via een steile ladder te bereiken. Een van de regisseurs gaf me nog een extra straalkachel tegen de nachtvorst.
Als ik af en toe de Torenkamer verlaat, beland ik meteen in het kantoor van VondelCS en van AVROTROS, waar de Opiumredactie is gehuisvest. Eind van het jaar verdwijnt de Torenkamer op deze locatie wegens bezuinigingen. Mijn ‘buurvrouw’ is de nieuwe directeur van VondelCS. Het is een levendige redactie: de laatste medewerker verlaat het pand rond middernacht en het eerste redactielid verscheen vanochtend al even voor half acht.
Deze ochtend zijn mijn voorbereidingen klaar en begin ik met een serie schilderijen en een muurschildering. Als er tijd over is ga ik weer clickwerk verrichten.
De Torenkamer: Eva Pel - Dag 1
Dag 2 - Dinsdag 27 november 2018
Mijn woon/werkruimte van 7m2 in de torenkamer meter is leefbaar.
Ook kom ik toe aan mijn werk: het schilderen. Kleine doeken heb ik vandaag geprepareerd.
Maar het belangrijkste was vandaag de tekst op twee ramen van de Torenkamer zetten. Wandelaars, fietsers, voetgangers, andere passanten en mijn buren op het VondelCS-kantoor: ik wilde ze een tekst uit de jaren tachtig laten zien. Ik heb de tekst zo gemaakt dat deze leesbaar is vanuit het Vondelpark. Het is een oude leus die ik als kind op een kraakpand zag staan. En omdat ik vaak in de auto van mijn ouders langs deze tekst kwam, herinner me deze nog goed. Het is de tekst ‘En… lekker gewerkt?’ Het kraakpand is al jaren gesloopt en een zogenaamd neutraal kantoor uit de jaren ’90 staat er nu. Ik heb de oorspronkelijke letters gevonden. MUG-magazine’s eerste nummer uit 1988 had een foto van deze leus en het pand op de cover gezet. Wanneer jij deze tekst ooit op dit specifiek kraakpand (nabij de ingang van de IJ-tunnel) hebt geschilderd of weet wie dit heeft gemaakt, mail mij, ik zou er wel meer over willen weten.
Dag 3 - Woensdag 28 november 2018
Ik ben nog niet aan mijn mechanical turk online thuiswerk begonnen; veel te druk met al het andere werk in de Torenkamer.
De ‘En…lekker gewerkt’ tekst op de ramen moest ik nog een beetje aanpassen, maar is nu af. Ook heb ik vandaag aan vier schilderijtjes gewerkt. Het is de bedoeling dat ik alle tien de schilderijen ga verkopen. De prijs is persoonlijk, namelijk (minimaal) 1% van het jaarinkomen van de koper. Geïnteresseerden kunnen mij mailen om alvast een schilderij te reserveren.
Op het kantoor naast me was het rustig vandaag. Op een gegeven moment waren er alleen stagiaires in de kantoortuin aan het werk. Ze waren elkaar een beetje aan het plagen. Ik hoorde een toepasselijke oneliner “Hier moet je altijd aan staan”. Ondertussen is het weer buiten de Torenkamer nu echt troosteloos geworden.
De Torenkamer: Eva Pel - Dag 3
Dag 4 - Donderdag 29 november 2018
Ik heb vandaag mijn muurschildering afgemaakt. Het mechanical turk-werk is er nog steeds niet van gekomen. Wel ben ik er achtergekomen dat ik niet bij Amazon als clickwerker mag werken: https://www.mturk.com/.
Mijn inschrijving is nog steeds niet goedgekeurd. Bij freelancer.nl krijg ik wel constant aanbiedingen: vooral marketing/social media werk, maar geen clickwerk. Na vijf dagen naast de kantoortuin van VondelCS in de Torenkamer gewerkt te hebben, zie ik wel hoe bijzonder het is als een bedrijf een kunstenaar ‘in dienst’ heeft. Ik ken niet veel voorbeelden van bedrijven waar jarenlang een kunstenaar dagelijks aanwezig is. Kunstenaar Moniek Toebosch pleitte er jaren geleden al voor dat kunstenaars bedrijven moesten adviseren, ze in dienst moeten nemen omdat ze goede ideeën hebben. Bedrijven en organisatie zouden vaker een kunstenaar echt in dienst moeten nemen.
Dag 5 - Vrijdag 30 november 2018
Altijd op scherp staan. Mijn laatste dag in de torenkamer was erg druk. ’s Middags gaf ik les op de Rietveld Academie, dus in de ochtend en avond moest ik alles afronden voor de presentatie. Voor de eindpresentatie had ik de hele ruimte in de torenkamer ontruimd. Alleen de raamprojectie en mijn muurschildering en schilderijtjes waren nog te zien. De vloer had ik voorzien van een tapijt, zodat je bij binnenkomst ook echt het gevoel had dat je een andere ruimte in ging. De krakersleus op de ramen was naar buiten gericht en de muurschildering ‘I Amsterdam’ was op de achterste muur in de torenkamer te zien.
Het schilderen bevalt. Het online werk bij freelancer.nl, wat vooral marketingwerk was, ben ik niet aan toegekomen. Voor de uitzending zag ik nog Femke Halsema in een ander torenkamertje van VondelCS. Uiteindelijk is de hele installatie en muurschildering I Amsterdam een reflectie over het idee van marketing en steden. Maar wat vindt de stad hier nu eigenlijk van? De stad heb ik een stem gegeven door het nummer van de SOS-band Just Be Good To Me te draaien in Torenkamer tijdens de presentatie. We moeten goed voor de stad zorgen.
Veel dank aan Fieke de Boeck voor de goede organisatie en aan Najiba Brakkee voor de introductie. Ik hoop dat de torenkamer blijft, al zal het een andere vorm in Hilversum krijgen. Geïnteresseerden voor de schilderijen kunnen mij mailen; info@evapel.nl.
De Torenkamer: Eva Pel - Dag 5
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.