Tja Ling Hu
- Klassiek
- Tja Ling Hu
Even voorstelen
Tja Ling Hu is een beeldend kunstenaar en illustrator van Chinese afkomst werkzaam in Rotterdam. Zij studeerde Fashion Communication in Utrecht maar na haar studie ontdekte ze haar passie voor tekenen. In 2011 besloot zij illustratie te gaan studeren aan de Luca School of Arts in Gent waar ze in 2016 een Master in Fine Arts afrondde. Een jaar later won ze de Fiep Westendorp Stimuleringsprijs. Dit lopende project zal gepresenteerd worden aan het einde van 2019. Haar werk was onder meer te zien in de Sint Lukasgalerie in Brussel, op This Art Fair in Amsterdam en ze was kunstenaar van de maand bij de Zebrastraat in Gent. Ook was haar werk te zien in de Morgen, de NRC en het Parool.
In haar tekeningen neemt ze je mee in haar gevoelswereld die zich uit op een surrealistische, droomachtige en soms naargeestige manier. Het is een verslag van een zelfonderzoek dat onherroepelijk verbonden is aan haar Chinese afkomst. Dankzij persoonlijke thema’s hoopt ze de toeschouwer aan te sporen zelf iets van zijn of haar gevoelswereld naar boven te halen zonder daarbij al te veel beroep te doen op het intellect.
Torenkamerplan
Op dit moment werk ik aan een persoonlijk project dat ik dankzij de Fiep Westendorp Stimuleringsprijs kan uitvoeren. Ik wil graag de 5 dagen in het Opium atelier gebruiken om zonder afleidingen, want die zijn er nogal veel, door te werken aan het project. Ik deed een onderzoek naar de achtergrond van mijn Chinese familie en hoe zij naar Nederland zijn gekomen. Ik interviewde mijn opa en andere familieleden waardoor ik een beter beeld van mijn afkomst en logischerwijs van mijzelf kreeg. Mijn ondervindingen wil ik in tekeningen gaan vertalen. Vanwege de taal- en cultuurbarrière, tussen mij en mijn familie, blijven veel delen in het verhaal onbekend en krijgen hun eigen invulling in het proces. Doordat ik de tekeningen niet wil laten begeleiden door tekst wordt je als toeschouwer enigszins in de positie geplaatst van de migrant. Je gaat zelf op zoek naar de betekenis van de beelden in een vreemde wereld die wellicht niet meteen duidelijk is.
In het Opium atelier wil ik beginnen aan het uitwerken van 1 of meerdere tekeningen. Normaal kan ik wekenlang aan een tekening werken. Ik ben benieuwd wat er de komende 5 dagen uit gaat komen!
Maandag 28 januari - Dag 1
Als ik aan kom in Hilversum word ik aan het hele team voorgesteld en krijg ik ondanks de kou een heel erg warm onthaal. Ik mag de komende dagen in een blokhut werken en slapen. Deze staat afgelegen bij het bos: geweldig! Ik heb een hoop spullen bij me waaronder een tafelezel die mijn vader ooit voor mij maakte. Deze is onmisbaar als ik aan het werk ben.
Nadat ik mijn spullen uitpak gaat de tijd ineens heel snel. Rond een uur of 4 's middags begin ik met tekenen aan mijn eerste beeld. Daarna wordt het snel donker. Later wordt een pizza voor mij besteld en ik maak me mentaal klaar voor de opname van vanavond. Ik ben best wel zenuwachtig maar het was in een oogwenk voorbij.
Mijn matras lag op de grote tafel die ik liever als werktafel gebruik. Ik heb het matras op de grond gelegd zodat ik daar kan slapen. Als ik een paar dode pissebedden hangend in een spinnenweb zie, bedenk ik me en maak van stoelen een bedconstructie. Als ik naar het toilet wil, moet ik naar buiten naar het hoofdgebouw. 's Avonds met een zaklamp is dat een beetje eng maar de beveiliging laat weten dat ze er dag en nacht zijn als er wat is.
Ik vind het nu al fantastisch dat ik hier mag zijn!
Dinsdag 29 januari - Dag 2
Vannacht lag ik er warm en comfortabel bij en afgezien van de zacht ruisende kachel was het muisstil. Toch deed ik geen oog dicht. Ik zette een meditatie aan op mn telefoon, dat is meestal de truc, maar 10 meditaties verder lag ik nog steeds klaarwakker in mijn bed. Het zal wel de spannende dag zijn geweest waardoor ik niet in slaap kom.
Om half 4 besluit ik maar op te staan. Ik eet wat en werk een beetje aan mijn tekening. Rond 7 uur begin ik moe te worden en ga weer liggen. Ik word anderhalf uur later weer wakker en sta op. Wanneer ik later verder werk mis ik mijn kneedgum. Er was me verteld dat ik gewoon een fiets kan lenen als ik ergens heen wil. Deze plek is van alle gemakken voorzien!
Ik leen bij de receptie een fiets en ga daar mee naar het centrum op zoek naar een kneedgum. Het voelt bijna alsof ik in een vakantiehuisje verblijf zo. Ik kom terug met kneedgum en werk weer verder. Ik ben bezig met het tekenen van het restaurant van mijn ouders dat zij nu hebben. Hier begint het verhaal en hier eindigt het ook. Inmiddels is het een jaar geleden helemaal verbouwd maar ik wil graag juist die Chinees Indische restaurantstijl tekenen waar 'de chinees' zo om bekend staat.
De rest van de dag voel ik me vermoeid vanwege het slaaptekort maar ik werk rustig door aan mijn tekening. Ik krijg vandaag een aantal bezoekjes van mensen die een kijkje komen nemen. Een goede oefening om over mijn werk te praten. In de avond word ik meegenomen naar het NOS-gebouw om te avondeten, een stukje fietsen vanaf waar ik zit. Ik kan niet zeggen dat er niet goed voor me wordt gezorgd. Vanavond lig ik er redelijk op tijd weer in om wat slaap in te halen.
Woensdag 30 januari - Dag 3
Vannacht heb ik een stuk beter geslapen en sta ik wat later op. Ik ben inmiddels helemaal gewend aan mijn nieuwe habitat. Het tekenen gaat vandaag ook iets vlotter dan gister en ik ben al een beetje begonnen op een volgende blad papier. Ik werk met potlood en bouw mijn tekeningen laagje voor laagje op. Daardoor gaat er veel tijd voorbij alvorens ik een resultaat boek. Van dat lange proces waarin het beeld zich langzaam ontvouwt kan ik heel erg genieten. In de blokhut laat ik dat proces iets sneller verlopen. Ik merk dat ik door de druk sneller keuzes maak en minder voorzichtig te werk ga. Ik hoop dat ik dit deels door kan zetten als ik terug in mijn eigen atelier aan de slag ga.
Vlak na lunchtijd krijg ik weer bezoek en vertel ik over mijn project. Heel leuk dat iedereen zo nieuwsgierig is! Als ik daarna verder werk krijg ik last van mijn rug. Ik heb vele uren stil gezeten en besluit dus om naar buiten te gaan. Van meerdere mensen hoorde ik dat er achter het terrein een mooi natuurgebied zit. Ik wandel een rondje en adem frisse lucht in die ik niet gewend ben in de drukke stad van Rotterdam. Dat was een fijne wandeling die zo'n twintig minuten leek te duren, maar tot mijn verbazing ben ik wel drie kwartier weg geweest.
's Avonds mag ik kiezen wat ik wil eten en wordt dat voor mij besteld. Ik hou heel erg van koken, maar wat een luxe om dat deze dagen niet te hoeven doen en me volledig op mijn werk te kunnen storten.
Later op de avond is er een nieuwe opname en ik ben véél minder zenuwachtig dan maandag. Het was een leuk gesprek. Daarna werk ik nog een beetje verder en ga dan weer slapen. Tot morgen
Donderdag 31 januari - Dag 4
Gelukkig slaap ik ook vannacht weer prima. Deze dag werk ik de hele dag door aan mijn tekening. Rond 16u begin ik me een beetje ongemakkelijk te voelen. Mijn lichaam begint steeds meer pijn te doen, ik word slaperig en maak me zorgen over de kwaliteit van mijn tekening. Ik ben toe aan een pauze maar tegelijkertijd heb ik nog veel werk te doen. Ik loop een klein rondje buiten voor wat frisse lucht en ga dan weer verder. Het is fijn dat ik steeds kan eten met de mensen van Opium omdat je toch wel de hele dag alleen zit en aan hetzelfde bezig bent. In de eerste dagen zei ik dat ik dit nog wel een week zou willen, en hoewel ik hier heerlijk zit, denk ik nu dat ik dan een beetje door zou draaien, haha!
Aan het einde van de dag neem ik afstand van mijn tekening en ben ik toch wel tevreden. Dit had ik onmogelijk kunnen bereiken in 4 dagen, met alle afleidingen van thuis. Morgen de laatste dag en het eindresultaat!
Vrijdag 1 februari - Dag 5
De laatste dag is alweer aangebroken. Dat is best wel snel gegaan! Ik vind het heel jammer en ga deze plek enorm missen.
Vandaag komen Maaike en Sarah Dona tussen het werken door voor een fotoshoot voor het kunstmagazine Muze. Ik vind het een eer dat ik daar in mag staan later dit jaar. Eerlijk gezegd hou ik er niet zo van om voor een camera te zitten, maar met dit team dus wel! Dat was een hele leuke shoot en tevens een welkome afleiding van mijn werk. Na de shoot ga ik vrolijk verder aan mijn tekeningen.
Ik wist van tevoren dat mijn wens om twee tekeningen af krijgen een tikje te ambitieus was en focus mij vandaag op de belangrijkste elementen in de tekeningen. Ik besluit dat als deze erop staan, ik een meer dan tevreden mens ben. Het begin van het uitwerken van mijn project had ik mij niet beter kunnen voorstellen. Ik heb alles gegeven de afgelopen dagen en dat is me gelukt door alles dat mij is gegeven de afgelopen dagen. Het is volgens mij een verlangen van ieder creatief persoon om in een hutje in de middle of nowhere je volledig op je werk te kunnen focussen. Ik had daarbij ook nog eens de luxe van het Avrotros-gebouw een paar meter verderop uitgerust met badkamer, oneindige koffie en kantine met vers eten.
Rond 22u ga ik mee naar de NPO studio voor de laatste (live) uitzending. Heel erg spannend vind ik dat! Van begin tot einde ben ik aanwezig bij de uitzending van Opium en zie hoe alles in zijn werk gaat achter de schermen. Tof om dat mee te mogen maken. Daarna mag ik nog één nachtje logeren in de blokhut. Het is namelijk al middernacht en dan kan ik morgen rustig vertrekken om later mijn ouders te helpen in het restaurant, nagenietend van een hele bijzondere ervaring.
Bedankt Fieke om mij het spits af te laten bijten op de nieuwe locatie van Opium Atelier en voor de hele goede zorgen en iedereen van Opium die eten voor me heeft besteld en met mij gegeten heeft, de aardige man die de rondleiding gaf, de beveiliging voor het veilige gevoel, de wereldomroep voor de blokhut, de presentatoren voor het overwinnen van mijn schrik voor spreken op de radio, de schoonmaakster voor het schoonmaken van mijn vieze voetsporen in de gang bij de postkamer, de Avrotros en iedereen die deze ervaring onvergetelijk heeft gemaakt voor mij, dank, dank ,dank!
