Topdirigenten
- Klassiek
- Topdirigenten
Edo de Waart vertelt over de tijd dat hij werkte met Leonard Bernstein. "Een ongrijpbaar genie":
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Edo de Waart
Na zijn studie hobo, piano en orkestdirectie in Amsterdam werd Edo de Waart eerste hoboïst van het Concertgebouworkest. In 1964 won hij de Dimitri Mitropoulos Conducting Competition in New York, waarna hij voor één jaar werd aangesteld als assistent van Leonard Bernstein bij de New York Philharmonic. Daarna werd hij assistent-dirigent van Bernard Haitink bij het Concertgebouworkest. In 1967 werd hij aangesteld als gastdirigent van het Rotterdams Philharmonisch Orkest en van het Nederlands Blazers Ensemble. Van 1973 tot 1979 was hij artistiek directeur van het Rotterdams Philharmonisch Orkest.
Na zijn debuut bij het San Francisco Symphony Orchestra in 1975 werd hij er gevraagd als gastdirigent. In 1977 werd hij benoemd als artistiek directeur – een functie die hij tot 1985 zou bekleden. In 1986 werd hij artistiek directeur van het Minnesota Orchestra. In 1989 keerde hij terug naar Nederland. Tot en met december 2004 was hij chef-dirigent van het Radio Filharmonisch Orkest. Van 1999 tot 2002 was hij chef-dirigent van De Nederlandse Opera. Van 1995 tot 2004 bekleedde hij deze functie tevens bij het Sydney Symphony Orchestra.
Leonard Bernstein
Aan Harvard University studeerde Bernstein bij o.a. de componist Walter Piston, aan het Curtis Institute of Music piano bij Isabella Vengerova, hij nam directielessen bij Fritz Reiner en liet zich de fijne kneepjes van het orkestreren bijbrengen door Randall Thompson. In 1940 kwam hij in het door het Boston Symphony Orchestra opgerichte muzikale zomerkamp in Tanglewood voor het eerst in aanraking met chefdirigent Serge Koussevitzky, die daar les gaf en concerten leidde. Daaruit ontstond een warme vriendschap die tenslotte uitmondde in de benoeming van Bernstein tot zijn assistent.
Bernsteins eerste doorbraak was eigenlijk een gelukstreffer. Op 14 november 1943 stond hij in Carnegie Hall in New York voor het New York Philharmonic in een programma dat hij niet had kunnen voorbereiden: Bruno Walter was onverwacht ziek geworden en Bernstein moest hem op stel en sprong vervangen. Het concert zou live worden uitgezonden. 'Lenny' moet zich er met grote flair doorheen hebben geslagen, want de pers was na afloop laaiend enthousiast. Zijn naam was plotsklaps bekend, en niet alleen in Amerika.